De Noorse Lundehund is een Scandinavische jachthond. Een middelgrote hond van ongeveer zo’n 35 centimeter hoog. Met zijn dikke dubbele vacht in zwart, wit, grijs en bruin is het een zeer lenige hond met specifieke lichamelijke kenmerken. 

Deze hond heeft namelijk aan iedere poot zes tenen. Die poten en voeten zijn sterk ontwikkeld en kunnen zelfs, in tegenstelling tot bij andere honden, naar buiten uitslaan. Dat maakt deze lundehund uitermate geschikt om op rotsen te klauteren. Voeg daar nog eens zijn enorme lenigheid aan toe en de kwaliteit om zijn oren te kunnen sluiten zodat er geen vocht en vuil in kan komen én dat hij zo soepel is dat hij zijn kop ver achterover in zijn nek kan leggen, en je hebt een hond die als de beste op papegaaiduikers kan jagen. Hij apporteert enorm goed en vangt de vogels levend, wat heel knap is omdat deze vogels in en op rotsspleten leven. Met al die tenen heeft de hond een super goede grip op de rotsen en hellingen. En door zijn lenigheid kan hij zich prima in de nauwe gangen bewegen. Toen rond 1950 de jacht op de vogels verboden werd en de papegaaiduiker een beschermde soort, was dat jagen niet meer nodig, maar de lundehund, in het Noors Lundefugl genoemd, heeft nog altijd die specifieke kwaliteiten. 

Afkomstig uit het hoge noorden

De hond is afkomstig van de eilanden Værøy en Røst in de buurt van de Lofoten (eilandengroep in noord Noorwegen), maar is bij tijd en wijle ook wel aangetroffen op andere noord-Noorse eilanden. Mogelijk is de lundehund het oudste hondenras van Noorwegen. Hij heeft op de eilanden lange tijd vrij geïsoleerd geleefd, en na de tweede wereldoorlog waren er nog maar weinig van deze unieke honden over. Een wetenschappelijk opgezet fokprogramma heeft de hond gered. In 1963 werd de lundehond een officieel erkend ras. Er zouden nu wereldwijd weer zo’n vijftienhonderd lundehunden leven. 

Lundehund is een echt roedeldier

Inmiddels is de lundehund een fijne gezelschapshond. Het is een echt maatje voor de eigenaar en hij gaat graag mee op pad. Naar vreemden is de hond wat gereserveerd, maar wat wil je ook als je zo goed naar de baas kunt en wilt luisteren om een taak te volbrengen. Het zit helemaal in zijn karakter verankerd. 

De hond heeft bakken energie en hij houdt ervan lange wandelingen te maken en af en toe flink te rennen. Hij is intelligent en kan goed zelfstandig functioneren. Het blijkt wel belangrijk deze hond een consequente opvoeding te geven, maar dan heb je ook een zeer toegewijde hond aan je zijde. De lundehund is echter niet graag alleen. Het is een roedeldier die graag mensen en andere huisdieren om zich heen heeft.  

Enkele kenmerken op een rij

Reuen zijn 35 tot 38 centimeter hoog, teven 32 tot 35 centimeter. Lundehunden hebben zes tenen aan iedere poot. Ze zijn zeer lenig. De ogen zijn geelbruin en ze hebben een volle zachte ondervacht en een wat ruwere bovenvacht. Ze werken graag voor een baas, hebben veel energie, en verwachten consequente commando’s. Ze moeten ook zo worden opgevoed. Er bestaat het zogenoemde lundehundsyndroom wat betekent dat het ras gevoelig is voor de darmziekte intestinale lymphangiectasie. Voorts blijkt het een zeer gezond ras.