De keuze voor een naam voor een hond is niet altijd even makkelijk. Alle gezinsleden kiezen een andere naam en welke wordt het dan? En zijn er eigenlijk regels voor? Over waar je rekening mee kunt houden bij het geven van een naam aan je viervoeter.

Je kunt er helemaal op los gaan, op het zoeken naar een juiste naam voor je hond. Weken dubben en tobben leiden soms tot de meest bizarre namen. Wat is er mis met Kees of Boris, zou je denken? Eigenlijk niets, maar in sommige gevallen krijgt de hond echt een bizarre naam. 

Bij Apollo kunnen we ons nog iets voorstellen, maar als jouw hond de naam Qwandorépoetsi draagt, moet je dat vast vaak herhalen. Zijn er eigenlijk restricties voor het geven van een naam aan een hond? 

Je kunt een naam helemaal zelf bedenken

-Houd klinkers gelijk

Eigenlijk zijn er geen restricties, maar het is wel handig om bijvoorbeeld bij een hond uit het asiel, die al een naam heeft, de klinkers van de naam gelijk te houden aan die van zijn eerdere naam. Doggy kan best Jokkie worden. Dan zal hij al snel op zijn nieuwe naam reageren, die veel lijkt op die hij al had. 

-Let op lettergrepen

Kies het liefst voor een één- of tweelettergrepige naam. Dat spreekt makkelijk, roept makkelijk en is voor de hond ook duidelijker. 

-Doe niet te moeilijk

Zoals gezegd: steeds de naam van de hond moeten spellen, gaat op een gegeven moment toch vervelend worden. Kies voor niet al te ingewikkeld geschreven namen. Kjelry zal je vaak moeten spellen, net als Quantimo of Frayleau. Dan is Kees toch makkelijker. Met een k, niet met een c. Dat dan weer wel. 

-Geen commando-naam 

Kies voor een naam die niet op een commando lijkt. ‘Dwee ‘mee’!, dat wordt lastig. Net als ‘Forg ‘volg!’. De hond reageert dan, als hij goed opgevoed is en zelfs op puppycursus is geweest, door mee te lopen als je louter zijn naam al noemt. Dat kan niet de bedoeling zijn. 

-Kies een unieke naam

Heet je dochter July en je zoon Dave, geef dan de hond niet dezelfde naam en ook geen naam die hierop lijkt. Het blijft lastig als je de hond roept en je dochter kijkt om. Of andersom. Je roept je zoon en de hond komt naar je toe. In het begin valt er om te lachten, maar dat kan flink gaan irriteren. Geef de hond zijn eigen unieke naam. 

-Kies voor één naam

Laat de kinderen niet een naam geven en jij een andere. Kinderen kunnen volhardend zijn, maar de hond verdient één eigen naam. Maak een duidelijke keuze en houd je daaraan. Sterker nog: daar moet iedereen zich aan houden. Dan weet iedereen waar ‘ie aan toe is, inclusief de hond. 

-Houd het positief

Kies voor een positieve naam en spreek de hond ook zo positief mogelijk aan. Dat betekent dat wanneer je boos op de hond bent, je eigenlijk zijn naam niet zou moeten gebruiken. Het gevolg is dat wanneer je hem roept hij altijd met goede zin naar je toe zal komen. Aan zijn naam kleeft namelijk niks vervelends. 

-Stamboomhond met vaste beginletter

Een hond met een stamboom krijgt veelal een naam met een vaste beginletter, afhankelijk van het jaar waarin hij geboren is. Dat is geen wet, maar wordt door fokkers wel vaak aangehouden en geadviseerd. Zo’n hond krijgt als het ware ook een achternaam, namelijk die van de kennel. Zo hebben al zijn broertjes en zusjes, en zijn moeder, dezelfde achternaam.