Mensen vinden het onbeleefd om je eten naar binnen te schrokken, maar in de context van de groepsmentaliteit is het een volkomen normale, aanvaardbare en verstandige manier om te eten. Datzelfde geldt voor het terstond na de maaltijd uitbraken van het voedsel om het vervolgens opnieuw op te eten.

Een deel van het gedragspatroon dat honden meebrachten van het bos naar de open haard is concurrerend eten. ‘Ik wil hebben wat jij hebt’ is daar een uiting van, en je voedsel naar binnen schrokken zonder zichtbaar kauwen of proeven is een andere.

Met grote brokken tegelijk leegt een hond zijn bak binnen seconden, en kijkt vervolgens klaaglijk op als om te vragen waar het is gebleven. Mensen vinden dit geschift gedrag voor een hond die nog nooit meteen andere hond heeft hoeven wedijveren voor zijn voer. Ze vergeten dat wat de hond betreft mensen gewoon andere, grote, haarloze honden zijn. Hij heeft de drang om ook met hen te wedijveren, zelfs als ze nooit neerknielen op de vloer om hem het recht op de inhoud van zijn bak te betwisten.

Snel eten wordt soms gevolgd door braken, hetgeen eveneens normaal hondengedrag is, in het bijzonder bij teefjes die vaak voedsel opbraken om hun opgroeiende pups te eten te geven. Sommige honden eten gras, niet als salade maar omdat het helpt voedsel op te braken. Ze doen dit als ze last van hun maag hebben, of om een te grote vracht kwijt te raken.