De Labrador Retriever is een vriendelijke metgezel. De hond is behoorlijk slim en daarom makkelijk te trainen. De Labrador houdt ervan te werken, te trainen en te spelen. De Labrador Retriever is daarom een fijne hond die makkelijk in de omgang is. Het is een echte gezinshond.
Inhoudsopgave:
- Labrador Husky
- Friese Stabij Labrador
- Golden Retriever Labrador
- Labrador Doodle
- Berner Sennen Labrador
- Labrador Boxer
- Weimaraner Labrador
- Kruising Labrador Rottweiler
- Hoe oud wordt een Labrador Retriever?
- Wat is het verschil tussen een Labrador en een Golden Retriever?
- Wat kost een Labrador Retriever pup?
- Hoe groot wordt een Labrador?
- Hoe zwaar wordt een Labrador?
- Tot welke leeftijd groeit een Labrador?
- Hoe vaak hond uitlaten Labrador?
- Wanneer wordt een Labrador grijs?
- Ras: Labrador Retriever
- Oorsprong: Groot-Brittannië
- Gehouden als: Jacht, blindengeleiden en gezinshond
- Grootte: Reuen 56-62 cm en teven 54-58 cm
- Gewicht: Reuen 30-35 kg en teven 25-30 kg
- Kleur: Zwart, bruin en blond
- Vachtsoort: Korte en dichte vacht
- Gem. Leeftijd: 12-13 Jaar
Kenmerken van de Labrador Retriever
De Labrador Retriever is volgens de Raad van beheer al meer dan tien jaar de meest populaire rashond in Nederland. Volgens De Raad worden er elk jaar meer dan duizenden nieuwe Labrador Retrievers geregistreerd. Voeg daar het aantal niet geregistreerde Labrador Retrievers aan toe, dan is dat aantal onthutsend.
Een Labrador Retriever heeft het soort veelzijdigheid waar geen enkele andere hond aan kan tippen. Hij kan een metgezel, showhond, jachthond, hondenatleet, geleidehond, hulphond, speurhond, zoek- en reddingshond en therapiehond zijn. Hij houdt van joggen (als de gezondheid het toelaat), varen, zwemmen, wandelen en meer. Een Lab klaar is bereid om deel te nemen aan elke activiteit.
Al deze kenmerken maken de Labrador zeer geschikt als hond van actieve families. Het is een perfecte metgezel in een gezin met oudere kinderen, en kan een beetje onstuimig zijn voor peuters, vooral als puppy of jonge hond. Mensen die van het buitenleven houden doen er goed aan te kiezen voor een Labrador Retriever. Het ras is zelfs een geweldige metgezel voor actieve senioren die graag wandelen. Met voldoende beweging kunnen deze veelzijdige honden overal wonen, van een klein stadsappartement tot een grote boerderij. Wat ze niet aankunnen, is isolatie: als je een Lab krijgt, maak hem dan lid van je gezin.
Geschiedenis van de Labrador Retriever
Het ligt voor de hand te denken dat de Labrador afkomstig is uit de ruige Canadese provincie met dezelfde naam, maar dat is niet noodzakelijk het geval. Hij stond daar eerst bekend als een kleinere Newfoundlander – waarschijnlijk om hem te onderscheiden van het gigantische ras dat bekend staat als Newfoundlander, de St. John’s Newfoundlander of de St. John’s hond.
Experts hebben nog een aantal verschillende theorieën over hoe het ras de naam Labrador kreeg. Eén daarvan is dat de naam is ontleend aan het Spaanse woord voor arbeider: labrador, of dat het ras verwant is aan de honden die Portugese vissers vergezelden die voor de kust van Labrador en zijn buurland Newfoundland visten. Die honden, bekend als cani di castro laboreiro, voerden taken uit als het ophalen van items uit het water, waaronder met vis beladen netten. Ook zwommen ze van boot naar boot.
Hoe ze ook werden genoemd, de honden stonden bekend om hun scherpe reukvermogen, hun vermogen om neergehaalde vogels te vinden en hun snelheid. Britse bezoekers aan Newfoundland waardeerden de vaardigheden van de honden en brachten ze mee naar Engeland. Daar trokken ze de aandacht van de graaf van Malmesbury, die deze waterminnende honden inzette om op de moerassen rond zijn landgoed te jagen. De zoon van de graaf begon de honden te fokken en hij was het die ze de naam Labrador gaf. De Kennel Club in Engeland maakte in 1903 het ras officieel.
In het begin van de twintigste eeuw namen onder andere Amerikaanse sporters de honden weer mee terug naar Noord-Amerika, waar de hond steeds populairder werd. De moderne Labrador Retriever kent inmiddels drie kleuren: zwart, geel en chocolade. In 1997 werd een chocolade Lab-pup genaamd Buddy de eerste Labrador Retriever die het Witte Huis bewoonde.
Welke verzorging heeft de Labrador Retriever nodig?
Labs hebben niet veel verzorging nodig, maar er is een aantal belangrijke aspecten die niet over het hoofd moeten worden gezien. Een Labrador Retriever verhaart, dus is het goed om zijn vacht een of twee keer per week te borstelen. Dat scheelt haren op je kleding en de meubels. Een goede hondenborstel is dan ook een must.
Je moet ook weten dat Labs waterhonden zijn. De natte vacht van een Labrador moet je naspoelen met zoet water om chloor, zout en vuil uit zijn vacht te verwijderen. Doe je dat niet dan heeft de vacht te veel te lijden en raakt deze beschadigd. Vocht in de oren verhoogt daarnaast het risico op oorinfecties. Droog daarom na het zwemmen de oren grondig na en gebruik een oorreiniger die door een dierenarts wordt aanbevolen.
Daarnaast is er natuurlijk het basisonderhoud. Knip iedere week om of om de week de nagels. Ze mogen nooit te lang worden. Als je ze op de vloer hoort tikken zijn ze te lang. Lange nagels maken het lopen moeilijker en de nagels kunnen vast komen te zitten in kieren en scheuren, wat voor de hond pijnlijk is. Poets de tanden regelmatig met een door de dierenarts goedgekeurde huisdierentandpasta voor een gezonde tanden en een frisse adem.
In samenwerking met Deal.nl
Persoonlijkheid van de Labrador Retriever
De ideale Labrador is vriendelijk, extravert, enthousiast, wil graag behagen. Die eigenschappen vormen de basis van de persoonlijkheid van een Lab, maar elke hond geeft er zijn eigen draai aan. Sommige zijn serieus, sommige zijn clowns, sommige zijn gereserveerd, sommige ontmoeten liever nooit een vreemde. Je zal misschien vernomen hebben dat Lab-persoonlijkheden per kleur verschillen, maar het is waarschijnlijker dat het temperament van een hond wordt beïnvloed door de voorkeuren van de fokker. Labradors van fokkers die winnende veldproefhonden fokken zijn veeleisender als het gaat om lichaamsbeweging en training. Ze zijn niet geschikt om de hele dag door in huis te liggen terwijl iedereen op het werk of op school is. Meer relaxte Labradors komen meestal van een fokker die honden als trouwe gezinshonden fokt.
Heel jonge Labradors kunnen nog wel eens extreem actief en destructief zijn, ondanks hun fokreputatie als rustige hond. Jonge Labradors kauwen op steentjes, en ook in Barbiepoppen en een sok zien ze als een lekkernij. Het komt voor dat dit soort voorwerpen operatief verwijderd moeten worden. Reden temeer om vroeg te beginnen met trainen om de hond goed te laten luisteren en commando’s op te volgen. Wees geduldig en consequent. Dan heb je aan een Labrador een geweldige hond. Toch zijn er een paar Lab-gedragingen waar je het mee moet doen en echt bij zijn persoonlijkheid horen: de honden zijn actief, worden graag nat en zijn dol op eten.
Labs zijn actief, tenzij ze slapen. Het is daarom belangrijk om de hond voldoende beweging te geven, maar houd altijd in de gaten dan zijn gewrichten niet overbelast raken. Daarnaast heeft de hond ook behoefte aan mentale activiteit door middel van bijvoorbeeld spelletjes. Neem hem mee om te zwemmen. Labradors houden van water. Ieder meer of plas vindt een Labrador interessant en modder wordt beschouwd als een modeaccessoire.
Leer hem naast je fiets te rennen (zodra hij fysiek volwassen is op een leeftijd van 18 tot 24 maanden), ga wandelen, maak hem de eerste stuurman op je boot, of doe mee aan hondensporten zoals behendigheid, gehoorzaamheid, rally, tracking, flyball, freestyle, noem maar op. Heb je een Labrador dan heb je waarschijnlijk veel hondenspeeltjes en trainingsmateriaal. Het is echter altijd een goed idee om contact op te nemen met je dierenarts voordat je een nieuw trainingsprogramma met de hond start. Met het juiste advies blijft hij fit en beweegt hij met plezier.
Als je hem een uitlaatklep geeft voor zijn energie, is een Labrador de beste hond die je naast je hebben kan. Als je dat niet doet, gaat hij zich vervelen en het laat zich raden wat er dan gebeurt. Dan gaan meubels eraan of gaat hij gaten graven in je tuin. Dat doet hij niet omdat hij zich vervelend wil gedragen, maar omdat hij dan zijn eigen weg vindt als het gaat om zichzelf te vermaken. Geef hem die kans niet.
Labradors zijn dol op eten en daar hebben ze veel voor over. Ze eten alles wat op voedsel lijkt. Het is daarom belangrijk om niet alleen voedsel maar ook kleine spullen in huis altijd goed op te bergen, als je niet wilt dat erop gekauwd wordt. Een afgemeten dieet, goed toezicht en veel beweging zijn een must om deze Retrievers gezond te houden en problemen voor te zijn, zoals die eerdergenoemde opgegeten sok.
Gezondheidsproblemen Labrador Retriever
Alle honden hebben het potentieel om genetische gezondheidsproblemen te ontwikkelen. Net zoals mensen het potentieel hebben om een bepaalde ziekte te erven. Koop geen hond bij een fokker die geen gezondheidsgarantie op puppy’s biedt. Koop niet van een fokker die vertelt dat het ras honderd procent gezond is en geen problemen heeft. En ook niet van een fokker die vertelt dat de puppy’s om gezondheidsredenen geïsoleerd leven van het huishouden. Een gerenommeerde fokker zal eerlijk en open zijn over gezondheidsproblemen binnen het ras. Hier volgt een kort overzicht van wat je moet weten over enkele medische aandoeningen die de gezondheid van de Labrador Retriever zouden kunnen beïnvloeden.
De meest bekende gezondheidsproblemen houden verband met de misvorming van heupen en ellenbogen (respectievelijk heupdysplasie en elleboogdysplasie). Oogziekten zoals progressieve retinale atrofie en staar kunnen mogelijk voor problemen zorgen. Ook kan er een spierafwijking zijn die de kracht, het uithoudingsvermogen en de beweging van de hond beïnvloedt. Andere gezondheidsproblemen die het ras kunnen beïnvloeden, zijn onder meer hartaandoeningen, een orthopedisch probleem genaamd: osteochondrose, panosteitis (groeipijnen), epilepsie en allergische huidziekten.
Het kan moeilijk zijn om te voorspellen of een dier vrij zal zijn van deze kwalen. Daarom moet je een gerenommeerde fokker vinden die zich inzet voor het fokken van zo gezond mogelijke honden. Dan zijn de ouders van de hond gescreend op deze gebreken.
Engelse Labrador retriever
Labrador Retrievers zijn al jarenlang het populairste hondenras in Nederland. Het is dan ook een buitengewoon lief ras! Deze pups hebben een van de beste temperamenten die er zijn en vormen een geweldige familiehond. Er zijn echter twee namen die steeds weer opduiken wanneer er over de Labrador wordt gesproken – de Engelse Labrador en de Amerikaanse Labrador – waarbij velen zich afvragen of deze honden hetzelfde zijn en wat hun verschillen zijn. Onderstaand lees je meer over de Engelse Labrador, later behandelen we ook nog de Amerikaanse Labrador.
De Engelse Labrador wordt beschouwd als een middelgroot tot groot hondenras. Amerikaanse Labradors zijn normaal gesproken groter dan Engelse Labs, hoewel Engelse Labs een iets gedrongenere bouw hebben. Ze zijn tussen 54 en 57 centimeter hoog en kunnen tussen de 27 en 36 kilo wegen. Mannelijke Labradors zijn normaal gesproken niet alleen zwaarder dan vrouwelijke Labradors, maar ook een stukje groter.
English Labradors zien er atletisch uit met een groot hoofd en middelgrote opgevouwen oren. Ze hebben ook een middellange, dikke staart die oorspronkelijk werd gebruikt om ze als een roer door het water voort te stuwen. De Engelse Lab heeft een enkele vacht die kort, stijf en dicht is. Het is weerbestendig, wat voortkomt uit hun erfgoed als werkhonden. Deze honden verharen veel en zijn daarom niet het ras voor mensen met allergieën. Verzorging kan hier desondanks goed bij helpen.
De meest voorkomende vachtkleuren voor de Engelse Labrador Retriever zijn zwart, chocolade en geel, die allemaal door de AKC worden geaccepteerd in de rasstandaard. Ze kunnen ook een zilveren kleur hebben, maar grijze Labradors zijn vrij ongewoon. Je Labrador mag nooit twee- of driekleurig zijn en moet één effen kleur hebben.
English Labrador Retrievers zijn behoorlijk actieve honden en zijn het meest geschikt voor een actief gezin. Ze houden van hun mensen en kunnen ook heel goed overweg met andere dieren in huis. Ze hebben training en socialisatie nodig, zoals alle honden, maar hun intelligentie maakt dit extreem gemakkelijk! Mits je ze veel liefde en aandacht kunt geven, is de English Lab een uitstekende hond om in huis te hebben en zelfs ideaal als eerste huisdier of voor mensen die geen ervaring hebben met honden.
Amerikaanse Labrador
Bij de Amerikaanse Labrador Retriever draait alles om werk. Je zult tal van raszuivere Amerikaanse Labradors vinden die niet voldoen aan de ideale lengte- en gewichtsnormen, maar dat betekent niet dat ze niet precies zijn wat iemand zoekt. Verwacht geen Amerikaanse Labrador op een showbank te zien – verwacht ze in het veld te zien werken. Zo kregen ze hun naam als field Labrador, terwijl de Engelse variant juist de bench Labrador genoemd wordt. Onderstaand lees je meer over de Amerikaanse Labrador.
Omdat het werkhonden zijn, heeft de Amerikaanse Labrador veel meer energie en uithoudingsvermogen dan een Engelse Lab. Toen fokkers gewenste eigenschappen van de ouder selecteerden, gingen ze niet uit van uiterlijk, maar gingen ze met dingen die op de boerderij konden helpen. Terwijl een Engelse Labrador Retriever het kan redden met slechts ongeveer 1 uur activiteit per dag, als je een Amerikaanse Labrador bezit, moet je denken aan minimaal 2 uur aan rigoureuze fysieke activiteit. Het is een veel grotere tijdsinvestering, maar als je een hond nodig hebt in het veld, dan is dat precies wat je wilt!
Zowel Amerikaanse Labs als Engelse Labs zijn zeer goed trainbaar. Terwijl mensen Engelse Labs trainen om door hoepels te gaan en op een bankje te zitten, trainden fokkers Amerikaanse Labs om werk te doen. Vanwege hun hoge energie, loyale karakter en hoge intelligentie is de Amerikaanse Labrador de perfecte werkhond. Houd de trainingssessies kort en houd er rekening mee dat je Amerikaanse Lab wil leren. Als ze eenmaal beseffen wat je wilt, zou je geen problemen moeten hebben om ze het te laten doen.
Alleen omdat de Amerikaanse Labrador een werkhond is, wil nog niet zeggen dat ze no-nonsense zijn. Het zijn geweldige gezinshonden en ze vinden het heerlijk om midden in de zaak te zijn. Hoe drukker het huis, hoe beter, en ze passen er precies in. Ze zijn liefdevol en aanhankelijk, en ze doen het geweldig in gezinnen met kinderen van elke leeftijd of grootte.
De Amerikaanse Lab is hoe dan ook een uitstekende keuze voor mensen die op zoek zijn naar een werkende boerderijhond. Het zijn ook uitstekende gezinshonden, maar ze hebben strenge trainingsvereisten die een uitdaging kunnen zijn om bij te houden. Ze zijn geweldig met mensen die veel werk voor hen hebben of mensen met een drukke levensstijl waar ze hun hond mee kunnen nemen.
Kruising Labrador
Labrador Retrievers staan bekend om hun evenwichtige persoonlijkheden, maar ook om hun loyaliteit, vrolijke aard en volledige toewijding aan de rest van het gezin. Raszuivere Labs trekken dan ook de aandacht van veel mensen, maar je mag de Lab-mixen beslist niet vergeten. Daarom hebben we hieronder een handig overzicht samengesteld met de beste Labrador kruisingen waarvan we denken dat ze de schattigste honden ter wereld zijn. Een kruising Labrador mag er dus ook zeker zijn!
Labrador Husky
Heb je ooit een Labrador willen hebben met twee verschillende kleuren ogen? Dat kan gewoon! Voeg namelijk een beetje Husky toe aan de mix en met een beetje geluk krijg je een Labrador Husky met twee verschillende kleuren ogen. Uiteraard hebben niet alle Siberische Husky’s twee verschillend gekleurde ogen, dus je Labsky kan uiteindelijk alsnog eindigen met bijpassende ogen. Maar sommigen eindigen met de gewone Husky-oogkleurcombinatie van bruin en blauw. Labsky-bezitters met veel geluk krijgen een hond die mooi, donzig en eigenaargericht is, wat een perfecte combinatie van Husky- en Lab-kenmerken is. Je kunt desondanks ook eindigen met een ondeugende gek die graag door je achtertuin rent. Je Labrador Husky zal bovendien een uitstekend loopmaatje zijn!
Friese Stabij Labrador retriever
De Friese Stabij Labrador is een andere kruising die er zeker mag zijn. Het staat bekend onder diverse namen, maar in Nederland noemen we deze kruising vooral de Friese Langhaar. Van tevoren is het altijd een vraag over hoe de puppy’s eruit komen te zien, maar de kans is groot dat ze een prachtige combinatie van de Labrador Retriever en de Friese Stabij worden. Het zal sowieso een langharige hond worden, anders wordt deze kruising immers niet de Friese Langhaar genoemd. Het is dan ook waarschijnlijk dat de vacht van deze kruising langer is dan die van een raszuivere Friese Stabij. Onder meer hierdoor is de kruising Labrador Friese Stabij steeds populairder aan het worden in ons land!
Golden Retriever Labrador
Als er een betere hond is voor mensen die nog niet eerder een hond hebben gehad dan de Labrador, dan is het zonder enige twijfel de Golden Retriever. Dus beginnende eigenaren die op zoek zijn naar een kruising, vinden misschien dat de Goldador perfect is! Dit is de Golden Retriever Labrador kruising die erg geliefd aan het worden is. Lief, loyaal, genegenheid, leuk, zachtaardig, slim – de lijst met positieve eigenschappen die deze puppy’s bezitten, kan echt nog dagen doorgaan. Zorg er wel voor dat je je Golden Retriever Labrador voldoende beweging kunt geven en dat je het niet erg vindt om het afgevallen haar op te ruimen.
Labrador Doodle
De Labradoodle is misschien wel de bekendste Labrador kruising. Het is een hond met een doel: ze combineren alle geweldige eigenschappen die Labs bezitten in een pakket met weinig haarverlies! Dit moet niet als een kleinigheid voor poedels worden beschouwd, ze zijn van zichzelf namelijk al geweldige honden. Maar de belangrijkste reden dat ze in deze kruisingen (evenals in Golden Retrievers-kruisingen) worden gebruikt, is om de ultieme gezinshond te creëren. Ze zijn vooral handig als je last hebt van allergieën!
Berner Sennen Labrador retriever
De Labernese hond is een gemengd ras met één Labrador Retriever-ouder en één Berner Sennen-ouder. Deze unieke kruising tussen twee verschillende werkhondenrassen is waarschijnlijk een liefdevolle en zelfverzekerde metgezel. Labernese honden zijn meestal intelligent en trainbaar, met een sterk verharende maar handelbare vacht. Labrador Retrievers zijn enkele van de meest populaire huisdieren die er zijn, en Berner Sennenhonden zijn vriendelijke reuzen die het goed doen met kinderen. Het is dus geen verrassing om te horen dat Labernese honden geweldige huisdieren zijn!
Labrador Boxer
De Boxador is een hybride ras van twee raszuivere ouders. De ene is een Labrador, terwijl de andere juist een Boxeris. Het is een populaire hond voor actieve gezinnen, omdat een Boxador actief en vol leven is. Als je een hondenfeestje zou organiseren, zou de Boxador het leven en de ziel van de kamer zijn. Ze zijn loyaal en vriendelijk; wat wil je nog meer in een huisdier? Ze hebben nog een ander wenselijk kenmerk bovenop al deze geweldige dingen; ze zijn ook een fatsoenlijke waakhond vanwege het beschermende karakter dat afkomstig is van de Boxer-afkomst.
Weimaraner Labrador retriever
Als je Labrador Retrievers en Weimaraners kruist, kun je bij sommige hondenliefhebbers in de problemen komen. Door sommigen wordt namelijk gedacht dat de beruchte “grijze Lab” een bijproduct is van deze kruising. Dit stoort sommige raspuristen, maar veel mensen vinden ze gewoon prachtig! Zorg er wel voor dat je de tijd neemt om een Weimaraner te ontmoeten voordat je een kruising van dit ras met de Labrador Retriever neemt. Weimaraners lijken veel op Labs, maar ze verschillen ook op een paar manieren die je moet kennen voordat je zo’n pup koopt.
Kruising Labrador Rottweiler
Ben je dol op de Rottweiler met zijn zwarte en tan kleuren? Je kunt dan kiezen voor een Rottador, wat de kruising Labrador Rottweiler is. Deze honden combineren de vriendelijke en vrolijke persoonlijkheid van de Labrador Retriever met de het aanhankelijke karakter van de Rottweiler. Zo wordt een geweldige hond gecreëerd! Als je niet veel thuis bent, is het desondanks geen goed idee om te kiezen voor de kruising Labrador Rottweiler. Ze zijn dam we; lieverds, maar alsnog zullen ze helaas veel schade aanrichten als ze zich vervelen of eenzaam zijn.
Zwarte Labrador
Zwart is de meest voorkomende en populaire kleur onder Labrador Retrievers. In de 19e eeuw waren zelfs alle Labradors zwart. Pas later werden alle andere kleuren daaruit gekweekt, maar nog altijd is de zwarte Labrador dus het populairst, ook onder Nederlanders. Zwarte Labradors worden ook het meest gebruikt voor de jacht. Ze moeten daarom bijzonder kalm en geduldig zijn. De zwarte Labrador Retrievers hebben één nadeel: door de donkere kleur lijken ze erg op elkaar en hierdoor worden ze helaas regelmatig verward door de eigenaren. Let hier dus goed op als je ervoor kiest om een zwarte Labrador Retriever te nemen!
Bruine Labrador
Zwart mag dan wel de populairste kleur zijn onder de Labs, ook de bruine Labrador wordt alsmaar populairder. De officiële kleur van de bruine Labrador Retriever is overigens chocolade en deze kleur was oorspronkelijk niet gewenst. In de 19e eeuw werden zelfs alle puppy’s die niet zwart waren gedood. Pas in 1960 werd de kleur bruin populairder. Na de hernoeming naar chocolade werden bruine Labradors steeds populairder als gezinshonden, al noemen we ze in Nederland nog altijd vaak bruin. Volgens onderzoek zouden bruine Labrador Retrievers moeilijker te trainen en geluidsgevoeliger zijn, waardoor ze minder snel getraind worden om te jagen. Ze zouden ook een lagere levensverwachting moeten hebben, dit is zelfs bijna anderhalf jaar korter dan zwarte of blonde Labradors. Ondanks alles is de bruine Labrador een aanrader als gezinshond zonder beperking.
Blonde Labrador retriever
De heldere kleur straalt een natuurlijke vriendelijkheid uit voor de gele Labrador Retrievers, wat we ook wel een blonde Labrador noemen. Zo is er de gele vachtkleur in verschillende tinten. Van bijna wit tot licht crème, champagne tot oranje (fox red, waarover later meer). Blonde labradors zijn ook bijzonder populair als showhonden, terwijl ze tevens vaak als gezinshond worden genomen in Nederland.
Grijze Labrador retriever
De grijze Labrador is levendig, leuk en vriendelijk en wordt overigens ook wel vaak een zilveren Labrador Retriever genoemd. Het is een geweldig familiehuisdier en vooral ideaal voor actieve gezinnen. Wat de zilveren Labrador extra speciaal maakt, is het verdunde gen, dat hun chocoladevacht verandert in een bleek zilvergrijs. Maar die aantrekkelijke zilveren jas is ook verrassend controversieel! Sommige lang gevestigde fokkers van Labrador Retrievers beschouwen deze grijzen honden namelijk als een ramp voor het ras. Desondanks heeft dit er niet voor gezorgd dat de grijze Labrador niet populair is, over de hele wereld zijn mensen namelijk verliefd geworden op deze kleur!
Witte Labrador retriever
Misschien heb je ze wel eens gezien op shows, in het park, of gewoon wanneer je online door schattige foto’s van prachtige pups bladert. Witte Labradors zijn een zeer aantrekkelijke en onderscheidende hond. Op het meest basale niveau zijn witte Labradors honden met een vacht die wit of bijna wit van kleur is. Maar hun vacht neemt dit ongewone pigment voor een Labrador Retriever om een aantal verschillende redenen aan, al komt het vaak door albinisme. De witte Labrador is dan ook erg zeldzaam. Albinisme treft mogelijk zelfs maar één hond op de 20.000. Witte Labradors die een bleekgele kleur hebben, zijn desondanks ook zeldzaam.
Red Fox Labrador retriever
De Fox Red Labrador, ook wel Red Fox Labrador genoemd, is een donkerder gecoate variëteit van de gele Labrador Retriever. Fokkers selecteren donkerdere rode retrievers om mee te fokken, omdat ze meer populaire metgezellen worden dan bleker gele Labs. Dit zijn slimme, energieke honden die het meest geschikt zijn voor actieve eigenaren en ook wel ruby Labradors worden genoemd. Het potentieel voor Red Fox Labrador Retrievers heeft altijd bestaan binnen het ras, maar ooit waren bijna alle Labradors zwart. Dit kwam deels door de natuur en deels door een beetje menselijk ingrijpen. Chocolade en gele Labs waren beide moeilijker om voor te fokken en minder wenselijk. De laatste jaren worden deze zeldzamere kleuren steeds populairder, wat dus ook voor de Red Fox Labrador geldt.
Mini Labrador retriever
De miniatuur Labrador is alles wat bij een typisch Lab hoort, alleen in een kleiner formaat! Mini Labradors bestaan, en in tegenstelling tot wat sommige mensen denken, zijn ze geen mix. Dit ras is eigenlijk het resultaat van een genetische aandoening die dwerggroei wordt genoemd. Op het eerste gezicht is het misschien niet duidelijk dat je hond een miniatuur is. Soms realiseren mensen zich nooit dat ze een mini Labrador Retriever hebben, omdat het verschil slechts enkele centimeters is. Hierdoor worden ze niet officieel erkend als miniatuurras.
Toch bestaan mini Labradors dus wel. Ze zijn echter zeer zeldzaam omdat ze worden veroorzaakt door een genetische aandoening die dwerggroei wordt genoemd. Miniatuur Labradors worden geboren uit twee raszuivere Labrador-ouders die beide het recessieve dwerggroei-gen dragen. Het belangrijkste verschil tussen deze Labradors is dat ze kortere benen hebben. Soms is dit verschil niet zo duidelijk. Meestal zijn miniaturen slechts twee tot drie centimeter korter dan een Labrador Retriever op ware grootte.
Er zijn twee genen die voornamelijk verantwoordelijk zijn voor dwerggroei. Deze staan bekend als skeletdysplasie 1 en 2 (dwz SD1 en SD2). Deze genen kunnen ook van invloed zijn op Labradoodles, maar zo worden Mini Labradoodles niet gefokt. Miniatuur Labrador Retrievers kunnen optreden als gevolg van:
- SD1 Osteochondrodysplasie
- SD2 Dwerggroei
- Hypofyse-dwerggroei
SD1 is een genetische aandoening die veel gevaarlijke gezondheidscomplicaties heeft. Deze genetische aandoening veroorzaakt misvormde en/of gebogen benen. Het veroorzaakt ook defecten in de ontwikkeling van de botten, het skelet, het kraakbeen en het bindweefsel (dwz osteochondrodysplasie). Mini Labrador Retrievers met SD1 zullen zeer grote koppen hebben en heupdysplasie ontwikkelen. Dit veroorzaakt pijn en kreupelheid door gezwollen gewrichten, gebogen knieën, uitgedraaide voeten en een laag hangende rug.
SD2 is een vorm van dwerggroei die de groei van lange botten stopt. Deze genetische mutatie resulteert in kortere benen, maar veroorzaakt geen misvormingen in de benen (bijv. gebogen knieën of gebogen knieën) of gezondheidscomplicaties. Dit type dwerggroei staat bekend als een milde vorm van dwerggroei en komt het meest voor. Labrador Retrievers met SD2 zien er net zo uit als een gezonde, standaard Labrador. Het belangrijkste verschil is dat ze kortere benen zullen hebben. Ze hebben dezelfde brede kop, “otterstaart” en een korte en dichte waterdichte vacht in zilver, zwart, chocolade of geel.
Een andere mogelijke vorm van dwerggroei wordt hypofyse-dwerggroei genoemd. Hypofyse-dwerggroei is zeldzamer dan de genetische aandoeningen SD1 en SD2. Het wordt veroorzaakt door een defect in de aanmaak van groeihormonen. Dit defect vermindert de afgifte van groeihormonen en beperkt de groei van lange botten. Miniatuurlaboratoria met hypofyse-dwerggroei hebben kortere benen, net als die met het SD2-defect.
Miniatuur Labradors hebben meer kans op gezondheidsproblemen in vergelijking met de standaard retriever. Voor Labrador Retrievers met het genetische defect SD1 kunnen deze gezondheidsproblemen extreem zijn. Labradors met milde dwerggroei (dwz SD2) kunnen soms net zo gezond zijn als een laboratorium op ware grootte. Houd er desondanks rekening mee dat elke Lab vatbaar is voor het ontwikkelen van heup- en kniedysplasie. Deze dysplasie kan ernstiger zijn bij SD1-honden.
Labrador retriever puppy
Een nieuwe Labrador pup in je leven brengen is een buitengewoon moment. Maar het kan ook ongelooflijk overweldigend zijn. De zorg voor Labrador Retriever pups is een toewijding die dicht bij de zorg voor een mensenkind ligt. Toch is de inspanning de beloning waard. En het zijn niet alleen gezinnen die dol zijn op Labrador puppy’s – dit prachtige hondenras laat zijn impact voelen als zoek- en reddings- en ondersteuningshonden op verschillende gebieden.
Labradors zijn momenteel de meest populaire familiehond in Nederland, en dat komt omdat deze lieve puppy’s een warm, vriendelijk temperament hebben. De unieke eigenschappen van het ras maken ze aanpasbaar aan allerlei omgevingen, of het nu als jachthond, service-ondersteuning of een familiehond is. De enige manier om deze speciale eigenschappen en karakteristieke temperament naar voren te brengen, is door ervoor te zorgen dat je vanaf het begin klaar bent om voor Labrador puppy’s te zorgen. Er valt veel te leren, dus kennis en bewustzijn zijn nodig als je je nieuwe beste vriend traint. Daarover lees je hieronder meer!
Eerst moet je ervoor zorgen dat je huis puppybestendig is. Dit gaat verder dan alleen het kopen van plasmatten en het installeren van peuterhekjes – hoewel dit noodzakelijke werktuigen zijn die je bij de hand moet hebben. In plaats daarvan wil je je huis vanuit het oogpunt van een puppy bekijken. Je moet alles opbergen dat een gevaar kan vormen voor hun nieuwsgierige en onderzoekende aard. Als je een buitenruimte hebt, zoals een achtertuin, overweeg dan om de omgeving puppy-proof te maken met een hondveilige omheining.
Heb je inmiddels je Labrador pup mee naar huis genomen? Je moet je jonge hond dan klaarstomen voor een succesvolle zindelijkheidstraining. Een dier trainen om zijn blaas onder controle te houden totdat je naar buiten gaat, is niet anders dan zindelijkheidstraining voor peuters. Het enige dat je nodig hebt, is een regelmatige routine, geduld en een paar slimme tactieken om ervoor te zorgen dat je “ongevallen” in huis tot een minimum beperkt. Op het internet vind je veel informatie over het zindelijk maken van je Labrador puppy, maak hier gebruik van!
De socialisatie van je Labrador Retriever pup is bovendien van groot belang. Het is belangrijk om te weten dat socialisatie niet helemaal hetzelfde is als het trainen van je puppy. Een vroege hondentraining kan echter veelvoorkomende problemen met het temperament van puppy ’s elimineren en ervoor zorgen dat je hond door de jaren heen altijd zo vriendelijk en gelukkig mogelijk is. Puppysocialisatie betekent eenvoudigweg je puppy openstellen voor en vertrouwd maken met nieuwe ervaringen. Je wilt stimuleren en ontmoetingen bieden met ervaringen die ze als volwassene waarschijnlijk zullen tegenkomen.
Een gelukkige, sociale hond is dan ook altijd het resultaat van consequente training. Het trainen van je hond is een belangrijk aspect van hun vroege jaren. Het is vooral handig als je kinderen thuis hebt, omdat ze zullen leren omgaan met en luisteren naar je commando’s. Dit kun je eventueel zelf doen, maar over het algemeen wordt aangeraden om met je Labrador pup naar een puppytraining bij je in de buurt te gaan. Een expert zal je hier helpen om je puppy te trainen tot de perfecte Labrador Retriever!
Labrador pup kopen
Te veel mensen loggen in op internet, openen Google en typen ‘Labrador puppy’s bij mij in de buurt’. Dat is hoe je eindigt met potentieel zieke pups die vaak worden verkocht in minder dan ideale omstandigheden en met gezondheidsproblemen waarvan je misschien niet eens weet. De enige reden waarom je het internet zou moeten openen bij je zoektocht naar Labrador Retrievers, is om te zoeken naar gerenommeerde fokkers in je omgeving. Een goede Labrador fokker moet open en transparant zijn over bloedlijnen en gezondheidstesten. Onderstaand vind je enkele eigenschappen waar je op moet letten bij het checken van een fokker als een Labrador pup kopen je doel is:
- Ze zijn kieskeurig over wie je als gezin bent en hoe goed je voor je nieuwe puppy zult zorgen
- Ze hebben een wachtlijst omdat ze populair zijn
- Ze zijn zeer goed geïnformeerd over het opvoeden van een Labrador
- Zij kunnen al je vragen beantwoorden
- Hun gebouwen zijn schoon en hebben veel open ruimtes
- Ze testen hun fokdieren op de gezondheid
- De ervaring van andere families die een labrador pup van de fokker kiezen zijn enthousiast over hun honden en de opvolging van de fokker
Als je eenmaal genoegen hebt genomen met een fokker, is het goed om te plannen. Niet alleen zijn er wachtlijsten waar je mee te maken krijgt, maar je moet ook enige tijd wachten om ervoor te zorgen dat je nieuwe puppy niet te vroeg uit het nest wordt gehaald. Ondertussen kun je je huis voorbereiden op de komst van je Labrador Retriever pup, waarover je hierboven meer informatie kunt vinden.
Hoe oud wordt een Labrador Retriever?
Deze middelgrote hond wordt zo’n twaalf jaar oud. Dat is een gemiddelde, want afhankelijk van de leefomstandigheden en eventuele erfelijke ziekten of aandoeningen kan dit anders zijn. Het verhaal gaat dat de langstlevende Labrador maar liefst negentien jaar oud werd. Uit onderzoek blijkt dat de bruine Labrador een kortere levensduur heeft, deze zou tien jaar worden. Het is nog niet helemaal bekend hoe dit komt. Voor alle Labradors geldt dat je het beste een pup uit een ‘goed’ nest kiest, ervoor zorgt dat de hond geen overgewicht krijgt, en de hond te trainen zodat hij luistert en daardoor zo betrouwbaar en veilig mogelijk op commando’s reageert.
Wat is het verschil tussen een Labrador en een Golden Retriever?
De Labrador heeft in vergelijking met de Golden Retriever een steviger bouw. De Golden Retriever heeft korte poten en een langharige vacht in de kleuren blond/lichtcrème tot mahonie. De vacht van de Labrador heeft korte haren en de kleuren zijn veelzijdiger. Een Labrador kan blond zijn, maar ook roodbruin, chocoladebruin en zwart. De staart van een Golden Retriever is lang en valt naar beneden, die van een Labrador is korter en sterk. Qua gewicht is de Labrador vaak zwaarder. Qua karakter zijn beide vriendelijk en goed te trainen. Een Labrador is echter vaak iets drukker in de omgang.
Wat kost een Labrador Retriever pup?
De kosten verschillen per fokker, maar gemiddeld kun je uitgaan van zo’n 1000 euro. Voor een pup van een kampioen moet je echter rekenen op vijfhonderd tot duizend euro meer. Dan kom je uit een op pup van 1500 tot 2000 euro. Hoeveel een Labrador pup precies kost, hangt dus echt van je eigen voorkeur en de stamboom van de hond af.
Hoe groot wordt een Labrador retriever?
Volgens experts zijn Labrador Retrievers middelgrote en kortharige rassen. Een volwassen vrouwtje groeit tot een hoogte tussen 54 en 60 centimeter bij de schouder. Een volwassen mannetje groeit tot een hoogte tussen 57 en 63 centimeter bij de schouder.
Hoe zwaar wordt een Labrador?
Gezonde volwassen mannelijke Labrador Retrievers wegen doorgaans tussen de 29 en 36 kilo. Gemiddelde volwassen vrouwelijke Labradors wegen tussen de 25 en 31 kilo. Om hun gewicht te behouden, hebben Labradors elke dag ten minste 40 minuten lichaamsbeweging nodig. Dit ras is bovendien gevoelig voor obesitas. Als je de ribben van je hond niet gemakkelijk door zijn vacht kunt voelen, is hij (te) dik. Raadpleeg je dierenarts om de inname via de voeding te verlagen.
Tot welke leeftijd groeit een Labrador?
De meeste Labradors bereiken de volledige fysieke volwassen lengte met 12 maanden oud. Sommige Labs kunnen stoppen met groeien na 6 maanden, terwijl andere nog steeds groeien tegen de tijd dat ze 2 jaar oud zijn. Dit kan dus nog wel eens verschillen, maar over het algemeen zal je Labrador Retriever pup volgroeid zijn als hij een jaar oud is.
Hoe vaak hond uitlaten Labrador?
De meeste mensen zijn het erover eens dat 5 minuten beweging voor elke maand van de leeftijd van je puppy, twee keer per dag, voldoende is om te bewegen. Je vier maanden oude Lab-puppy kan bijvoorbeeld twee keer per dag 20 minuten per dag wandelen of spelen. Wanneer je Labrador Retriever volgroeid is, kun je je gezond verstand gebruiken om te weten hoe vaak je met je hond moet wandelen. De meeste Labradors zullen desondanks een wandeling van 30 minuten twee keer per dag zeker waarderen. Bij een oudere hond kan het beter zijn om wat vaker kortere wandelingen te doen.
Wanneer wordt een Labrador grijs?
Gemiddeld beginnen Labradors rond de leeftijd van vijf jaar grijs haar te krijgen. Dit is een gevolg van veroudering, omdat de cellen die verantwoordelijk zijn voor het toevoegen van de kleur van je Lab, niet meer produceren. Hoewel ze meer opvallen in zwarte en bruine Labrador Retrievers, zullen alle tinten vergrijzing ervaren. Over het algemeen begint dit rond de snuit. Houd er rekening mee dat Labradors een ras is dat vatbaar is voor vroegtijdig grijs worden.