Het vuilnisbakkenras. Eigenlijk een onjuiste naam, want het is geen rashond. De hond is een kruising van verschillende rassen. Soms te achterhalen welke, soms ook niet. Ook al is het geen zuivere rashond, zijn gezondheid is vaak beter dan die van een rashond. Hoe zit dat? 

Ze worden regelmatig niet voor vol aangezien, de bastaardhonden ofwel het vuilnisbakkenras zoals ze in de volksmond wel genoemd worden. De hond hoort bij geen enkel ras echt thuis en is een kruising van verschillende rashonden, of zelfs van al eerder gekruiste niet-rashonden. Soms is te achterhalen van welke rassen de hond eigenschappen heeft, een ander keer is dat ver te zoeken. 

Vaak zijn het straat- of zwerfhonden

Vuilnisbakkenrassen komen in sommige landen nog veelvuldig voor als straat- of zwerfhond. Van een kruising van zuivere rashonden is dan uiteraard niet zomaar sprake. Het zijn vooral mensen die zorgen voor het kruisen van rashonden, en voor een hond die op straat leeft gelden geen regels. 

Erfelijke kwalen worden binnen een ras versterkt

Ook al klinkt het woord vuilnisbakkenras nogal negatief, ze zijn vaak gezonder dan rashonden dat zijn. Dat heeft een duidelijke oorzaak. De erfelijke kwalen waar rashonden mee te kampen hebben worden vaak binnen het ras alsmaar doorgegeven en daarmee soms zelfs versterkt. Als twee rashonden met dezelfde aandoeningen kruisen, wordt de aandoening genetisch sterker. Als honden van verschillende rassen of een niet te duiden ras puppy’s krijgen, hebben ze die genetische versterkte aandoening veelal niet. De hond heeft kenmerken van verschillende rassen en de kans op kwalen of aandoeningen is dan ook veel kleiner. 

Liefst kruisen met gezonde dieren

Het is hier dan op z’n plaats om het woord ‘inteelt’ te noemen waarbij er wordt gekruist binnen een en hetzelfde soort of ras. Er is sprake van verminderde genetische variatie, wat kwalen en ziekten in de hand kan werken. Andersom geldt natuurlijk ook dat positieve en gezonde eigenschappen juist sterker worden doorgegeven, wat vaak de reden is om het bij een specifiek ras te houden, juist als er puppy’s moeten komen. Maar spelen er nadelige gevolgen op dan wordt er strenger op toegezien dat gezonde dieren worden gekruist. Soms wordt er dan gekozen om met een ander ras te kruisen, om de kans op ziekten zo klein mogelijk te maken. Soms kan een ziekte zelfs uitgebannen worden als er in meerdere generaties met andere rassen wordt gekruist. 

Agressie en heupproblemen door inteelt

Bekende voorbeelden van nadelige eigenschappen zijn bijvoorbeeld een agressief karakter en fysieke problemen zoals heupproblemen bij sommige honden. Ook wordt soms een kortere levensverwachting in de hand gewerkt door steeds te fokken binnen hetzelfde ras. Aan de hand van een stamboek met daarin duidelijk de goede en minder goede eigenschappen en fysieke gezondheid van een hond, kunnen de gezonde dieren uitgeselecteerd worden. Ook kan er dan, zoals eerder gezegd, gedekt worden door een gezonde hond die qua ras minder verwant is aan het teefje om het doorgeven van ziekten zoveel mogelijk te voorkomen.