Een brakken hond is een jachthond. Een specifieke jachthond. Omdat een hond een geweldige neus bezit en iets van een verre afstand kan ruiken en kan herkennen, wordt de hond al jaar en dag voor de jacht ingezet. Zo kan hij een dier opsporen, opdrijven en apporteren als het geschoten is. 

Dit is een flink aantal taken die niet iedere hond evengoed kan of op dezelfde manier doet en ook niet iedere jacht vraagt om dezelfde techniek. Daarvoor is het interessant om uit te leggen welke technieken er zijn en wat dat van een hond vraagt. 

Drijfhond jaagt het wild op

Een drijfhond zoekt het wild en jaagt het een aangewezen kant op. Bij een vossenjacht wordt het dier zo opgejaagd dat het uiteindelijk uitgeput raakt en niet meer verder kan. Dan is de prooi binnen. Het dier kan dan ‘gesteld’ worden, zoals dat heet en dan zal de jager zich erover ontfermen

Drijfhonden in een meute zijn brakken honden

Dat opdrijven doet een hond vaak niet alleen. In veel gevallen is er sprake van een flink aantal honden die het dier opdrijft, een zogenoemde meute. Dit wordt ook wel een drift van honden genoemd. De honden zelf worden brakken honden genoemd. 

De honden rennen vooruit om het wild op te jagen. De jager gaat er achteraan. Om de honden goed in het vizier te houden en ze te kunnen blijven volgen, wordt er door de honden flink geblaft. Hals geven wordt dat genoemd. 

Beagle en basset zijn brakken honden

Er zijn verschillende brakken honden, die allemaal zo hun taak hebben en op bepaald wild kunnen jagen. De beagle is in ons land het meest bekend. Ook de basset is zo’n typische brakken hond. 

Je zult nu begrijpen waarom een beagle ook wel een eigenwijze hond wordt genoemd als je deze alleen maar als huishond hebt. Deze honden hebben een goed ontwikkeld jachtinstinct. Ze leven laag bij de grond en hun neus speurt constant naar geurtjes. Het jagen zit ‘m in de genen en als hij de kans krijgt, gaat hij er vandoor.

Zweethond staat brakken honden bij

Als ondersteuning bij een jacht kunnen brakken honden overigens worden bijgestaan door een zweethond. Deze hond weet feilloos een bloedspoor van aangeschoten wild te traceren. De bloedhond doet zijn naam eer aan en is hier een voorbeeld van. 

Brakken honden zijn spoorjagers

Naast brakken honden en zweethonden, die spoorjagers worden genoemd, zijn er ook zichtjagers. Dit zijn honden die een enorme snelheid kunnen bereiken en het opgespoorde wild in het zicht houden en uiteindelijk overmeesteren door ze heel snel te benaderen. Het zijn echte hardlopers, ofwel sprinters. Windhonden zijn hier een kei in. In Nederland is deze wijze van jagen, die ook wel de ‘lange jacht’ wordt genoemd, verboden.

Brakken hond is hond van adel

Vroeger was het jagen alleen maar voor de adel. Jagen was eigenlijk heel chique. De brakken honden en de windhonden werden dan ook als edele honden beschouwd. Het gevolg was echter wel dat in andere lagen van de bevolking soms honden voor de jacht werden getraind die als stropershonden werden geduid. De stroper en zijn hond mochten eigenlijk helemaal niet jagen. 

Voorwaarden om te jagen

Ook tegenwoordig mag je niet zomaar jagen. De rijksoverheid stelt een aantal voorwaarden. Je hebt een jachtakte nodig en je moet lid zijn van een lokale jagersvereniging (Wildbeheereenheid). Je mag niet zomaar op alle dieren jagen en zeker niet het hele jaar door. Bovendien mag het dier waarop gejaagd wordt niet onnodig lijden. Wie daar meer over wil weten moet de Wet natuurbescherming erop nakijken. 

Jagen met een geweer of met brakken honden

Je kunt met verschillende attributen jagen, zoals met een geweer. Daarnaast wordt er gejaagd met onder andere honden, jachtvogels en vangkooien. 

Jagen met een geweer vraagt niet alleen om een geldige jachtakte (aan te vragen bij de politie), maar ook om een wapenvergunning en een kluis om deze in op te bergen. Je hebt bovendien een jachtdiploma nodig. 

Met honden jagen is een andere jachtwijze. Daarvoor mag je speciale jachthonden inzetten zoals de brakken. Er zijn verschillende dieren waarop gejaagd kan worden, allemaal in bepaalde perioden in het jaar. Zo kan er van 15 augustus tot en met 31 januari op konijnen worden gejaagd, evenals op wilde eend, houtduif, fazantenhaan, fazentenhen en haas. 

Op beschermde dieren mag natuurlijk nooit gejaagd worden, mits er gevaar is voor de veiligheid en de gezondheid en deze overlast en schade veroorzaken. Soms wordt er ook gejaagd om de wildstand te beheren. Ook dat kan natuurlijk niet zomaar. Daarvoor heb je een ontheffing of vrijstelling van de Wet natuurbescherming nodig, aan te vragen bij de provincie. 

Jachthond als gezelschapshond

Tijdens het jagen worden altijd speciaal getrainde jachthonden gebruikt, maar veelal zijn de oorspronkelijke jachthonden gezelschaps- of gezinshonden geworden. Het zijn over het algemeen heel fijne honden omdat ze niet agressief zijn, maar wel lastig te commanderen als ze wild ruiken of zien. Het is de reden dat bijvoorbeeld windhonden nooit los mogen lopen. Die moet je verplicht aangelijnd houden. Voor brakken geldt dit niet, maar die zijn dan wel weer minder op hun baas gericht vanwege het feit dat ze bij de jacht in groepen werken. Daardoor zijn ze individueel lastiger te trainen. Eigen-wijs dus.