Informatie over hondenrassen
Search
Close this search box.

Duitse Herder

Duitse Herdershond

De Duitse herder is een groot en knap hondenras dat zeer intelligent, actief en veelzijdig is. De Duitse herder is op te lijden om een verscheidenheid aan taken uit te voeren. Dit ras is juist daarom gebruikt in een breed scala aan beroepen, van Hollywood-filmster tot militaire assistent en, natuurlijk, een geliefd familiehuisdier. Geïntroduceerd aan het einde van de 19e eeuw, heeft de Duitse herder een lange, interessante geschiedenis, oorspronkelijk gebruikt om vee te beschermen en te verplaatsen, intensief gebruikt door het Duitse leger tijdens WOI, en, natuurlijk, vandaag de dag gebruikt als politiehonden, evenals als reddingsactie, therapie en geleidehonden gezien hun scherpzinnige intelligentie.

De Duitse herder vereist een grote hoeveelheid lichaamsbeweging, matige hoeveelheden verzorging en een grote hoeveelheid mentale stimulatie. Het algemene ras heeft een geweldig temperament met een hoge intelligentie en trainbaarheid, waardoor ze loyale en flexibele huisdieren zijn. Van zijn imposante grootte tot zijn rechtopstaande oren en donkere, intelligente ogen, hij heeft de legendarische status van ideale hond bereikt. Een veelzijdige, atletische en onverschrokken werkhond, de Duitse Herder heeft zowat elk werk gedaan dat een hond kan doen, van het leiden van blinden en het detecteren van illegale drugs tot het neerhalen van vluchtende criminelen en het dienen in de strijdkrachten. Een energieke, loyale en toegewijde metgezel, de Duitse herder is geen ras maar een levensstijl.

Inhoudsopgave:

Leuke feiten over het ras

  • Zijn Duitse herders een kwetsbaar ras? Nee, ze behoren tot de meest populaire honden ter wereld en staan ​​op de 10e plaats van meest populaire honden in Nederland
  • Duitse herders blijven bewijzen dat het betrouwbare honden zijn geweest tijdens de wereldoorlogen. Dit omdat ze zijn gebruikt als boodschappers en waakhonden
  • De Duitse herder is een van de weinige rassen die het woord “hond” in hun naam hebben
  • De sport van Schutzhund is in de jaren 1900 gemaakt voor Duitse herdershonden
  • Max von Stephanitz staat bekend als de “vader van het ras”
  • Duitse herdershonden waren de eerste geleidehonden

De Duitse herder in het kort

De capaciteiten van dit ras gaan veel verder dan zijn oorsprong als herdershond. De Duitse herder heeft naam gemaakt als politie- en militaire hond, geleide- en hulphond, zoek- en reddingshond en speurhond. Hij heeft uitgeblonken in elke hondensport, waaronder behendigheid, gehoorzaamheid, rally, tracking en, natuurlijk, hoeden. Duitse herders werken nog steeds vee op boerderijen en ranches over de hele wereld, inclusief de Verenigde Staten. Als je paarden hebt, zullen ze naast je draven en je helpen de paarden terug in de schuur te zetten als je klaar bent.

Design1

Er is enige toewijding voor nodig om met een Duitse herder te leven. Wees voorbereid op voldoende beweging en mentale stimulatie. Een half uur durende wandeling twee keer per dag, plus een krachtige speel- of trainingssessie, is een goed begin.

De beschermende maar liefhebbende Duitse herder is een geweldige keuze voor gezinnen met kinderen, maar alleenstaanden en koppels die van het buitenleven houden, passen ook goed bij dit ras. Met voldoende beweging en mogelijkheden om hun aanzienlijke atletiek en hersens te gebruiken, kunnen deze veelzijdige metgezellen alles aan, van een klein appartement tot een grote ranch. Ze zijn niet geschikt voor het leven in de achtertuin of een hondenhok, maar moeten als lid van het gezin binnenshuis wonen.

Duitse Herder pup

Persoonlijkheid

De ideale Duitse herder is direct, onverschrokken en zelfverzekerd. Als hij afkomstig is van ouders met een goed temperament en gesocialiseerd is om vertrouwd te raken met veel verschillende mensen, bezienswaardigheden en geluiden, is hij een intelligente, gemakkelijk te trainen, toegewijde, beschermende en leuke hond.

De Duitse herder beschermt van nature zijn huis en bezittingen en waarschuwt u altijd voor vreemden of indringers, maar als u iemand in uw huis verwelkomt, zal uw Duitse herder deze ook accepteren. Hij zal ook opschieten met andere huisdieren, vooral als hij met hen is opgegroeid vanaf de puppytijd. Duitse herders zijn slim en leren snel dat katten regeren!

De Duitse herder heeft werk nodig. Hoewel veel Duitse herders met succes worden grootgebracht in kennelsituaties, zijn dit werkhonden met veeleisende en interessante taken die hen de nodige lichaamsbeweging en mentale stimulatie geven.

Gezinsdier

Als je Duitse Herder een gezinsgenoot is, moet hij binnen bij je familie wonen en kansen krijgen om zijn hersens te oefenen, zoals het leren van trucs, je door het hele huis helpen door dingen op te pakken en naar je toe te brengen of de gemeenschap als therapiehond te dienen . Hij zal genieten van wandelen of hiken, een bal achtervolgen of deelnemen aan een hondensport. Hij hoeft niet in een groot huis met een tuin te wonen, maar als je in een appartement of appartement woont, moet je hem voldoende wandelingen of andere dagelijkse oefeningen en mogelijkheden kunnen geven om zichzelf overdag te verlichten. Anders zal hij eenzaam, verveeld en destructief zijn.

Duitse herders zijn slimme, actieve honden die het beste doen met slimme, actieve eigenaars die hen gerichte aandacht, oefening, training en veel een-op-een tijd kunnen geven. Er zijn maar weinig hondenrassen waarvan de fans ze niet ‘intelligent’ noemen, maar in het geval van de Duitse herdershond is dat waarschijnlijk een understatement. Ze zijn uiterst intelligent en beroemd te trainen. Hun intelligentie betekent dat ze geen dwazen lijden – of wimpy eigenaren – graag, wat betekent dat consistente training vanaf jonge leeftijd niet optioneel is. Die hersenen, als ze niet op een constructieve manier aan het werk worden gezet, zullen veel destructieve alternatieven vinden.

Veel gestelde vragen

Is een Duitse herder een goede keuze voor beginners?

Duitse herders zijn niet de beste keuze voor beginnende hondenbezitters, want hoewel ze zeer intelligent zijn en daarom gemakkelijk te trainen, zijn ze beter geschikt voor mensen die bekend zijn met de specifieke behoeften van het ras en daarom weten hoe ze ermee om moeten gaan en ze kunnen trainen.

Hoe zit het met prooidrift?

Duitse herders hebben een hoge prooidrift, maar het goede nieuws is dat een Duitse herder met de juiste training en management geleerd kan worden om niets te “achtervolgen”, tenzij het een bal of object is dat voor hen is gegooid. Met dit gezegd, is bekend dat ze andere “schijven” hebben, waaronder het volgende:
– Verdedigingsdrang: dit is erg sterk bij Duitse herders en daarom zijn ze altijd hoog aangeschreven als waakhonden
– Ranggedrevenheid: een Duitse herder moet zijn plaats in het “peloton” weten, omdat ze een zeer hoge rangschikking hebben en indien toegestaan, zou een Duitse herder snel de rol van alfahond in een huishouden op zich nemen

Hoe zit het met speelsheid?

Duitse herders hebben een speelse kant naar hun aard en spelen graag interactieve spelletjes. Ze blinken uit in vele hondensporten en genieten intens van deelname aan trainingen en wedstrijden. Het ding om in gedachten te houden dat het bij honden zoals de Duitse herder belangrijk is om onderscheid te maken tussen een hond die speels is en wanneer ze hun dominantie laten gelden, iets dat koste wat het kost moet worden vermeden.

Hoe zit het met aanpassingsvermogen?

Duitse herders zijn beter geschikt voor huishoudens met grote achtertuinen. Ze passen zich niet zo goed aan aan het wonen in een appartement. De reden hiervoor is dat Duitse herders de ruimte nodig hebben om zich te uiten en een goede achtertuin om hun benen te strekken wanneer ze maar kunnen.

Hoe zit het met verlatingsangst?

Duitse herdershonden gedijen op menselijk gezelschap en zijn nooit gelukkig als ze alleen blijven, zelfs niet voor kortere tijd. Als een Duitse herder met rust wordt gelaten, lijden ze aan verlatingsangst, wat zou resulteren in overmatig geblaf en destructief zijn in huis. Wanneer honden destructief zijn, is het hun manier om de stress te verlichten die ze ervaren als ze alleen zijn.

Hoe zit het met overmatig geblaf?

Duitse herders zijn intelligent en kunnen worden geleerd niet onnodig te blaffen. Als een hond echter om welke reden dan ook ongelukkig is en dit omvat ook omdat ze te lang alleen blijven, dan kan een Duitse herder onophoudelijk gaan blaffen omdat ze gestrest zijn en aandacht proberen te krijgen. Met dit gezegd, zijn Duitse herders goede waakhonden en zullen ze blaffen als er vreemden zijn of als er iets gebeurt dat ze niet leuk vinden in hun omgeving.

Houden Duitse herders van water?

Duitse herdershonden houden wel van water en zwemmen graag, maar het is geen goed idee om een ​​hond in een zwembad te laten zwemmen vanwege alle chemicaliën die erin worden gebruikt. Wees altijd voorzichtig wanneer een Duitse herder wordt meegenomen voor een wandeling in de buurt van een gevaarlijke waterbaan, voor het geval ze besluiten erin te springen.

Zijn Duitse herders goede waakhonden?

Duitse herdershonden zijn uitstekende waakhonden omdat de behoefte om te “beschermen” een eigenschap is die diep in hun psyche is ingebed en waarom het ras over de hele wereld altijd zo’n hoog aangeschreven waakhond is geweest.

Duitse Herdershond

Uiterlijk van de Duitse herder

De stijl van de Duitse herder kan per land en fokker verschillen, hoewel de ras standaard nog steeds gebaseerd is op het origineel, zoals beschreven door de Duitse Verein für Deutsche Schäferhund (Club voor de Duitse Herder). De Duitse herder is een grote hond met een lichaam dat langer is dan lang, en een gladde omtrek. Het hoofd is wigvormig met een lange, rechte snuit. De neus moet altijd zwart zijn en de oogkleur moet zo donker mogelijk zijn. De oren zijn rechtopstaand, middelgroot, parallel, spits toelopend en naar voren open. De mond is sterk, met een schaargebit waarbij de bovenste snijtanden de onderste snijtanden nauw overlappen.

De voorpoten moeten vanuit alle hoeken recht zijn en van voren gezien parallel. De croupe is lang en licht aflopend (23 ° tov horizontaal). De borst moet matig breed en diep zijn, maar niet te breed of te smal. De achterpoten moeten, van achteren gezien, parallel zijn, met sterke, goed gespierde dijen. De achterste koten moeten loodrecht op de grond staan, onder het spronggewricht. De staart moet zich in ieder geval tot het spronggewricht uitstrekken. Reuen zijn over het algemeen groter dan vrouwtjes. De mannetjes moeten tussen de 60-65 cm hoog zijn en 30-45 kg wegen. De vrouwtjes moeten 55-60 cm hoog zijn en 22-32 kg wegen.

Vacht

De Duitse herder heeft een dikke dubbele vacht die weerbestendig is. De boven vacht is hard en de onder vacht is zacht en dicht. De normale vacht, de ‘Stock Coat’ genoemd, bestaat uit een boven vacht die kort, dicht, hard en dicht aanliggend is. Er is ook een ‘Long Stock Coat’-variant, waarbij de boven vacht lang, zacht en niet nauw aansluitend is, met een borstelige staart en rijbroek, vlaggen onder de staart, bevedering aan de buitenkant van de oren en de vacht rond de nek is bijna als een manen – lang en zwaar. De onder vacht is voor beide vachttypes lichtgrijs van kleur. Het valt hierdoor op hoe erg de Duitse herder qua uiterlijk verschilt van de Australische herder.

De boven vacht heeft verschillende kleurvariaties:

  • Zwart en roodachtig bruin
  • Zwart en bruin
  • Zwart goud
  • Helemaal zwart
  • Grijs met donkere schaduw
  • Zwart zadel en masker

Gezondheid van de Duitse herder

Alle honden hebben het potentieel om genetische gezondheidsproblemen te ontwikkelen, net zoals alle mensen het potentieel hebben om een ​​bepaalde ziekte te erven. Ren, loop niet, van een fokker die geen gezondheidsgarantie op puppy’s biedt, die u vertelt dat het ras 100 procent gezond is en geen bekende problemen heeft, of die u vertelt dat haar puppy’s geïsoleerd zijn van het grootste deel van het huishouden om gezondheidsredenen. Een gerenommeerde fokker zal eerlijk en open zijn over gezondheidsproblemen in het ras en de incidentie waarmee ze in haar lijnen voorkomen. Hier is een kort overzicht van wat u moet weten over de gezondheid van de Duitse herder.

De Duitse herder heeft de reputatie gevoelig te zijn voor heupdysplasie, maar fokkers werken eraan om het optreden van deze genetische misvorming te verminderen. Wanneer een hond heupdysplasie heeft , past het hoofd van het dijbeen niet goed in de heupkom. Na verloop van tijd begint het bot weg te slijten, wat uiteindelijk resulteert in pijnlijke artritis. Afhankelijk van de ernst van de aandoening, is een heupdysplasie te behandelen met medicatie of een chirurgische ingreep, tegen een kostprijs van duizenden dollars per heup. Het is onmogelijk om te weten of een hond heupdysplasie heeft door hem gewoon te onderzoeken of hem te zien bewegen.

Karakter en temperament

Duitse herders zijn gefokt vanwege hun stabiele temperament, kalme stevigheid, hoge trainbaarheid en hun vermogen om een ​​breed scala aan taken uit te voeren. Ze zijn zeer intelligent, wat ook betekent dat ze bezig en vermaakt moeten worden, en soms ook dat ze duidelijke en duidelijke instructies nodig hebben als het erom gaat te leren wat wenselijk en ongewenst gedrag is.

Deze herders zijn beschreven als moedig, zelfverzekerd, loyaal, voogden, zachtaardig, afstandelijk, alert, vol leven, veerkrachtig, robuust, instinctief, opmerkzaam, flexibel en veelzijdig. Een uitgebalanceerde Duitse herder is normaal gesproken goed met mensen en dieren en kan uitstekende huisdieren zijn, zolang ze maar voldoende gelegenheid krijgen om zowel hun lichaam als hun hersenen te oefenen.

Degeneratieve myelopathie is een van de meest verwoestende aandoeningen die van invloed kunnen zijn op Duitse Herdershonden . Deze neurologische ziekte is vergelijkbaar met multiple sclerose bij mensen en resulteert in een langzame, sluipende verlamming van de achterhand van de hond. Het is niet te behandelen en uiteindelijk kan de hond niet alleen bewegen. Let goed op uw hond op tekenen van pijn en ongemak die geleidelijk opkomen in plaats van plotseling, en controleer zijn nagels minstens een keer per maand op tekenen van ongelijke slijtage. Hoewel DM bij honden ongeneeslijk is, kan het verloop van de ziekte worden vertraagd met de behandeling.

Geschiedenis

Zoals zijn naam al doet vermoeden, is de Duitse herder afkomstig uit Duitsland, waar hij in de negentiende eeuw in de eerste plaats is opgericht door kapitein Max von Stephanitz, die een hond wilde ontwikkelen die kon worden gebruikt voor militair en politiewerk. Het resultaat was een hond met opvallend goed uiterlijk, intelligentie en veelzijdigheid.

De aanpasbare en aantrekkelijke honden trokken snel de aandacht van hondenliefhebbers in andere landen. Hoewel Rin Tin Tin de beroemdste van de vroege Duitse herders is, was hij niet de eerste die naar de Verenigde Staten kwam. Van één is bekend dat deze in 1906 naar de Nederland is gebracht en de Kennel Club heeft in 1912 een Duitse herder geregistreerd. Het jaar daarop vormden mensen die geïnteresseerd waren in het ras de Duitse Herdershonden club van Nederland.

Wereldoorlog I zette een deuk in de snelgroeiende populariteit van het ras omdat de honden geassocieerd werden met de vijand. Duitse herders trotseerden artillerievuur, landmijnen en tanks om Duitse soldaten in de loopgraven te voorzien van voedsel en andere benodigdheden. Na de oorlog brachten films met Rin Tin Tin en mede-Duitse herder Strongheart het ras terug in de gunst. Het Amerikaanse publiek hield van hen. Een tijd lang was de Duitse herder het populairste ras in Duitsland.

Kinderen en andere huisdieren

Van Duitse herders is bekend dat ze goed zijn in de buurt van kinderen van alle leeftijden omdat ze zo kalm en geduldig zijn, vooral als het goed gefokte, zelfs gehumeurde honden zijn. Met dit gezegd, kunnen Duitse herder puppy’s luidruchtig zijn tijdens het spelen en kunnen volwassen Duitse herders uitgroeien tot grote honden. Wees daarom altijd voorzichtig als er peuters in huis zijn, want een Duitse herder kan ze tijdens het spelen per ongeluk omverwerpen.

Duitse herders kunnen goed opschieten met de familiekat en tolereren dat ze in de buurt zijn van andere huisdieren waarmee ze zijn opgegroeid. Voor de zekerheid is voorzichtigheid geboden wanneer een Duitse herder wordt geïntroduceerd of andere kleine dieren en huisdieren ontmoet.

Een Duitse herder opvoeden

Duitse herders zijn onderhoudsvriendelijke honden op de oefenafdeling en moeten idealiter minimaal twee keer per dag elke keer een goed uur lang uitgelaten worden voor een wandeling. Ze hebben echter ook een enorme hoeveelheid mentale stimulatie nodig, anders kunnen ze snel tekenen van verveling en dominantie gaan vertonen. Een Duitse herder in de bloei van hun leven heeft minimaal 60+ minuten dagelijkse lichaamsbeweging nodig met zoveel mogelijk van de doorlooptijd, maar alleen in gebieden waar het veilig is om een ​​hond los te laten lopen.

Het zou oké zijn om ’s morgens vroeg een Duitse herder te nemen voor een kortere wandeling, maar ze zouden’ s middags een veel langere wandeling nodig hebben en bij voorkeur een wandeling waarbij interactieve spelletjes met een hond moeten worden gespeeld, omdat alleen wandelen niet voldoende zou zijn om een ​​hond te houden. Duitse herder fit, gezond en gelukkig.

Deze honden gedijen bij het leren van nieuwe dingen. Ze zijn niet voor niets een van de slimste honden ter wereld. Dit zegt dat ze ook slechte gewoontes kunnen oppikken wanneer ze niet correct getraind zijn. Dit geld zowel als pup als gedurende hun hele leven. Ze zijn een geweldige keuze voor mensen die graag zo vaak mogelijk buiten in de natuur zijn met een hondengenoot op sleeptouw. Duitse herders zijn geen goede huisdierkeuze voor iemand die een meer zittend leven leidt.

Facebook
Twitter
LinkedIn
Pinterest
WhatsApp

Filteren op hondenras

Laatste opmerkingen

Nieuwste artikelen