Af en toe struikel je over een hondenras die nieuw voor je is en toch het waard is om beter bekend te worden. De Posavski Gonic is zo’n hond. Qua uiterlijk is de Posavski Gonic een onmiskenbare jachthond, met de uitstraling van een ‘uitgerekte Beagle’. Qua karakter heeft hij een natuurlijke levenslust en enthousiasme, wat betekent dat hij graag bezig is, maar hij is ook liefdevol, zachtaardig en loyaal. Inderdaad, voor het actieve gezin dat voldoende beweging kan bieden, zou de Posavski Gonic een ideale hond kunnen zijn.
Inhoudsopgave:
Ras | Posavski Gonic |
Andere naam | Posavac Hound |
Oorsprong | Kroatië |
Gehouden als | Jacht en gezelschapshond |
Grootte | 43-59 cm |
Gewicht | 16-20 kg |
Kleur | Rood, geel en reebruin |
Vachtsoort | Ruige korte en dikke vacht |
Gem. Leeftijd | 12 Jaar |
Kenmerken:
– Donkere alerte ogen
– Grote neus
– Lang smal hoofd
– Compacte en smalle voeten
Hoewel de Posavski Gonic misschien nieuws voor je is, is het eigenlijk een oud ras dat uit Kroatië komt. Hij verdiende zijn chips als werkhond, die op klein wild jaagde. In tegenstelling tot sommige meer zelfstandige werkhonden houdt hij echter een oor naar zijn baasje en reageert hij goed op empathische training. Het nieuws wordt nog beter omdat het ras verband houdt met relatief weinig genetische gezondheidsstoornissen, met als grootste zorgen een opgeblazen gevoel of oorontstekingen.
Geschiedenis Posavski Gonic
Afbeeldingen van honden die een opvallende gelijkenis vertonen met de Posavski Gonic zijn te vinden in fresco’s die dateren uit de 16e eeuw. Het ras is afkomstig uit de regio van het voormalige Joegoslavië en zou afstammen van die indrukwekkende oude honden, de nu uitgestorven Molossus , waarvan zoveel andere hondenrassen afstammen.
Tegen de 19e eeuw was een hond van het Posavac-type bekend en verkocht als Boskini. Hoewel zijn uiterlijk grotendeels hetzelfde blijft, onderging het ras een naamsverandering in de 20e eeuw, toen de term “Posavac Houndare” of Posavski Gonic breder werd gebruikt. Deze naam werd in 1969 officieel erkend door de FCI in de categorie speurhonden. Tot op de dag van vandaag wordt het ras echter niet erkend door de Britse of Amerikaanse kennelclubs en blijft het een onontdekt juweeltje.
Uiterlijk Posavski Gonic
De Posavski Gonic is een middelgroot ras met het onmiskenbare uiterlijk van een hond om zich heen. Inderdaad, niets zegt ‘hond’ zo goed als grote slappe oren bedekt met fluweel, en dat is precies wat de Posavac heeft. Hij heeft inderdaad een gevoelig gezicht met een lange snuit, een breed voorhoofd en grote intelligente ogen.
De Posavski Gonic is stil stevig en toch gebouwd voor beweging. Met een ronde, diepe borst voor veel longruimte en een netjes opgetrokken taille (maar niet te overdreven), is hij een verstandige soort waarvan je je kunt voorstellen dat hij urenlang met de neus op de grond rent.
Het ras heeft een korte, platte vacht die meestal rood en wit van kleur is. Zijn aftekeningen zijn meestal symmetrisch met een witte gloed langs zijn neus, met rode oren en masker over de rest van zijn gezicht. Andere acceptabele kleuren dwalen af naar het rode, zandige of crèmekleurige uiteinde van het spectrum, waarbij donkerbruin of chocolade wordt afgekeurd als niet typisch voor het ras. Last but not least is de staart van de Posavski Gonic, die lang en zweepachtig is, vaak met een witte punt die vervaagd is door gewoonte kwispelen.
Karakter Posavski Gonic
Het is aannemelijk dat zijn karakter en temperament de opvallende kenmerken zijn van het Posavski Gonic hondenras. Door zijn afkomst als werkhond is hij zelfverzekerd en houdt hij van een goede geurproef, maar zonder de eigenzinnige, zelfbepaalde aard van sommige andere geurhonden. Zijn natuurlijke instinct is om deel uit te maken van een roedel, en als zodanig zoekt de Posavski Gonic leiderschap. Dit maakt hem wederom zeer geschikt voor een gezin waar de ouders weten hoe ze grenzen moeten stellen aan de hond (en kinderen).
De andere kant van deze medaille is dat in de handen van een onervaren hondenbezitter die de hond ‘verwent’ en geen huisregels vaststelt, de Posavski Gonic slechte gewoonten kan ontwikkelen, zoals graven, blaffen of kauwen. Dit is niet uit boosaardigheid, maar uit frustratie, omdat hij moet weten wat acceptabel is en wat niet. En hij verveelt zich dus zijn eigen plezier maken. Dus, als u op zoek bent naar een levendige, vitale hond die veel beweging nodig heeft, maar graag deel uitmaakt van een familiegroep, denk dan eens goed na over de Posavski Gonic hond.
Verzorging
De Posavski Gonic heeft een platte, gladde vacht die heel weinig moeilijk onderhoud nodig heeft. Niet voor hem zijn regelmatige uitstapjes naar de melkstal, omdat de vacht niet hoeft te worden geknipt. Baad hem idealiter alleen als dat nodig is, zoals wanneer hij in iets smerigs rolt of bijzonder modderig wordt.
Een dagelijkse poetsbeurt met een rubberen poetsgereedschap of een zeemleren doek zal echter helpen om zijn afgeworpen haar te verzamelen en een mooie glans op zijn vacht te geven. De Posavski Gonic verliest gemiddeld zijn vacht, dus een dagelijkse borstel houdt het grootste deel van het haar van de meubels en onder controle.
Zorg er bovendien voor dat u na elke wandeling het oor van uw Posavski Gonic controleert, en wees vooral alert op grasluiken die hij mogelijk in zijn oren heeft geslagen wanneer hij met zijn neus tegen de grond rent. Poets zijn tanden dagelijks voor een frisse adem, honden kusje, en houd zijn nagels versleten met veel stoep lopen.
Gezondheid
Als werkhond heeft de Posavski Gonic gelukkig een goede naam als het om gezondheid gaat. Zijn problemen zijn niet zozeer erfelijke aandoeningen van het ras, als wel de verwondingen, stoten en schrammen die gepaard gaan met het zijn van een actieve hond.
Oor infecties
Die prachtige bungelende oren hebben de neiging om de hoeveelheid lucht die in de gehoorgangen circuleert te verminderen. Dit betekent dat het middenoor een warme, vochtige plek kan worden waar bacteriën of gisten kunnen gedijen. Bovendien kunnen de lange oren grassprieten opvegen, die door de gehoorgang migreren en pijn, angst en infectie veroorzaken.
Het antwoord is om de oren dagelijks te controleren op tekenen van roodheid, onaangename geur of afscheiding. Gebruik een goede oor reiniger en als het probleem niet binnen 24 tot 48 uur verdwijnt, is een bezoek aan de dierenarts noodzakelijk.