De Karpatische herder is een Roemeense werkhond die vele honderden jaren geleden werd gefokt in de afgelegen Karpaten, heeft dit ras veel, zo niet alle, originele kenmerken behouden. Groot en wolfachtig, deze hond is een fantastische herder, evenals een ijverige waakhond. Ze staan bekend om hun moed en pakken elk roofdier aan dat hun territorium probeert binnen te vallen, en vechten ze vaak in groepen af. Hoewel ze tegenwoordig nog steeds voornamelijk als werkhond worden gebruikt, worden ze steeds vaker een huisdier in Roemenië.
Onafhankelijke en energieke, dat is hoe de Karpatische herder meestal beschreven wordt. hoewel hij een hond kan zijn die nauw met familie kan omgaan als hij de tijd krijgt. Stevig leiderschap en consistente lichaamsbeweging zijn beide nodig om een uitgebalanceerde hond in huis te garanderen, aangezien het niet zeker zal zijn om een geschikte en stabiele omgeving te bieden, zal resulteren in een moeilijk te beheersen dier met gedragsproblemen.
Inhoudsopgave:
Over de Karpatische herder
De Karpatische Herder, een oude hond die al vele jaren bestaat, wordt traditioneel gebruikt door Roemeense boeren om hun vee te hoeden en te bewaken op de Karpaten. Er zijn tegenstrijdige theorieën over de ware oorsprong ervan – waarvan de meest waarschijnlijke is dat dit een voorouder is van de Lupomulossoids (wolfachtige mastiffs). Gekweekt voor hun bekwaamheid en niet voor hun fysieke uiterlijk, zochten boeren een sterk en commandant ras, in staat om grote roofdieren, zoals wolven en beren, te intimideren.
Gewend aan jagen in packs, is de Karpatische herder misschien socialer met andere honden dan vergelijkbare rassen. Ongelooflijk, het is bekend dat een roedel Karpatische herders met succes een volwassen beer afweert. Hun moed is legendarisch en ze zullen niet aarzelen om hun kudde in welke situatie dan ook te verdedigen. Hoewel veel moderne landen hun populatie van bergachtige roofdieren hebben uitgeroeid, blijven ze nog steeds talrijk in Roemenië, waardoor deze honden een cruciale rol in de samenleving blijven spelen.
Er is in feite een lokale legende dat de Karpatische herder zo’n woeste waakhond maakt omdat hij deels wolf is. Velen zijn van mening dat de voorouders van deze hond vanwege zijn wolfachtige uiterlijk op natuurlijke wijze met wolven in het wild zijn gefokt, waardoor een ongelooflijk krachtig en angstaanjagend hondenras is geproduceerd. Hoewel onbewezen, is bekend dat wolf-hondhybriden bestaan, en het is een plausibele theorie.
Terwijl lang gelden de eerste rasstandaard werd gepubliceerd, werden deze herders pas iets meer dan 10 jaar geleden erkend. Ongelooflijk populair in zijn geboorteland Roemenië, maar internationaal wat minder. Hoewel algemeen gehouden als werkhond en metgezel in zijn thuisland, is een internationale waarneming zeer zeldzaam.
Uiterlijk
De Karpatische herdershond lijkt qua uiterlijk op de andere Roemeense honden. de Bucovina-herder en de Roemeense Mioritic-herder hebben sterken overeenkomsten. De Karpatische Herder is een sterke, wolfachtige hond. Verder is het een groot ras waarbij het mannetje nog eens 6 cm groters. Het vrouwtje staat op 59-67 cm en het mannetje op 65-73 cm, met een gewicht van ongeveer 32-45 kg.
Hun hoofd is kort en hun snuit ongeveer even lang als hun schedel. De ogen zijn meestal donkerbruin en amandelvormig. Hun driehoekige oren vallen dicht tegen hun wangen. Ze hebben een lange rug, die langer zou moeten zijn dan ze lang zijn, waardoor ze een rechthoekig lichaam krijgen. Hun borstelige staart is licht gebogen en mag nooit over hun lichaam liggen als ze staan. Een heel ander uiterlijk dan de Duitse herder.
Hun dubbele vacht bestaat uit een zachte, dichte binnenvacht en een grove buitenvacht bestaande uit wolfachtige kleuren: grijs of fawn. Witte aftekeningen zijn acceptabel, maar worden niet aangemoedigd in de showring.
Karakter en temperament Karpatische herder
Onafhankelijk en vaak te dominant, de Karpatische herder kan een liefhebbende hond zijn als je eenmaal zijn vertrouwen hebt gewonnen, wat tijd en doorzettingsvermogen kan vergen. Serieus en intelligent, het zijn harde werkers. Ze zijn een instinctieve en waakzame waakhond, altijd bereid om hun eigendom te patrouilleren en hun eigenaren te waarschuwen voor indringers.
Dit is geen overdreven sociale hond en ze zullen op hun hoede zijn voor vreemden. Ze kunnen goed overweg met kinderen waarmee ze zijn opgegroeid. Hoewel ze misschien andere dieren als deel van hun familie accepteren maken ze niet graag vrienden met nieuwe, onbekende dieren.
Opvoeding
Graag behaagd, dit is een bijzonder intelligent ras dat goed reageert op consistente positieve bekrachtigingstraining. Een stevig leiderschap wordt geadviseerd, aangezien deze hond het potentieel heeft om in verkeerde handen veeleisend en dominant te worden. Vroege en grondige socialisatie is cruciaal om te zorgen voor een goed aangepaste hond die andere mensen accepteert.
Dit is een ras dat graag een taak krijgt om te voltooien. Hoewel hij van nature geneigd is om te hoeden, zal hij graag deelnemen aan een verscheidenheid aan taken. De Karpatische Herder is het gelukkigst als hij aan het werk is en moet deze kans ook krijgen.
Gezondheid
Er zijn zeer beperkte gegevens beschikbaar over de gezondheid van de Karpatische herder. Dit omdat de relevante onderzoeken nog niet zijn uitgevoerd. Ze zijn over het algemeen een gezonde hond met een levensduur van 12-14 jaar. Hoewel we de prevalentie van ziekten in het ras misschien niet kennen, zou het verstandig zijn om waakzaam te zijn voor aandoeningen. Voorwaarden om op te letten zijn onder meer:
Heupdysplasie
Een slopende aandoening van de heupgewrichten die leidt tot chronische pijn en mobiliteitsproblemen. Aangedane honden hebben mogelijk een slechte bespiering, een stijve manier van lopen en kunnen moeite hebben om op te staan. Veranderingen in levensstijl, zoals trainingsprogramma’s op maat en gewichtsverlies, kunnen de symptomen helpen beheersen, terwijl pijnverlichting en ontstekingsremmende medicijnen vaak als hulpmiddel worden gebruikt. In ernstige gevallen kan een totale heupvervangende operatie nodig zijn.
Maagdilatatievolvulus
Bloat, ook bekend als maagdilatatievolvulus, is een aandoening waarbij de maag zich met lucht vult en roteert. De exacte reden waarom deze aandoening bij sommige honden voorkomt en niet bij andere, is onbekend. In veel gevallen is bekend dat het gebeurt nadat een hond een grote maaltijd heeft gegeten en vervolgens onmiddellijk heeft geoefend, dus dit moet worden vermeden. Symptomen zijn onder meer opgezette buik, hijgen en kwijlen. De eerdere veterinaire behandeling wordt gezocht, hoe groter de overlevingskans.
Uiterlijke verzorging
Hun dikke dubbele vacht is verrassend onderhoudsarm en hoeft slechts één tot twee keer per week te worden geborsteld om mattering te voorkomen. Het zijn seizoensschudders en verliezen niet veel vacht tussen stallen.
Het is belangrijk om tandenpoetsen, klauwknippen en oorreiniging vanaf jonge leeftijd bij alle hondenrassen te introduceren om ervoor te zorgen dat ze deze activiteiten als onderdeel van het normale leven zullen accepteren. Dit geldt met name bij een groot en potentieel krachtig ras, dat agressief kan worden als het bang is voor deze routinetaken.
Wanneer de oren van een hond naar voren klappen, zijn ze meer vatbaar voor het ontwikkelen van oorontstekingen. Daarom moet ervoor worden gezorgd dat de oren van de Karpatische herder na het zwemmen of baden grondig worden gedroogd.