De Hamiltonstövare is een veelzijdige speurneus die oorspronkelijk werd gefokt voor de jacht op hazen en vossen in Zweden. Als ze niet jagen, zijn ze te vinden in de showring, omdat hun opvallende kleur ze een prachtige showhond maakt. Hamiltons worden sinds eind jaren 90 gebruikt als hulphonden in Amerika, waar hun veelzijdigheid en hechte band met hun mensen schitteren.
Inhoudsopgave:
- Over de Hamiltonstovare
- Voeding
- Uiterlijke verzorging
- Geschiedenis
- Temperament
- Oefeningen
- Een jonge Hamiltonstövare opvoeden
| Ras | Hamiltonstövare |
| Andere naam | Finsk Strövar en Suomenajokoira |
| Oorsprong | Finland |
| Gehouden als | Jacht en gezelschapshond |
| Grootte | 56-63 cm |
| Gewicht | 20-25 kg |
| Kleur | Driekleur |
| Vachtsoort | Vrij ruwe en dichte vacht |
| Gem. Leeftijd | 12 Jaar |
Kenmerken:
– Stevige staart
– Waardig uitziend hoofd
– Krachtige en stompe schouders
– Lange oren
– Rechte nek
Over de Hamiltonstovare
Hamiltonstovare zijn meestal multifunctionele honden; het zijn jagers, showhonden en huisdieren, alles in één vorstelijk en veelzijdig klein pakket. Als jachthond volgen ze hun neus waar hij ook gaat (en zullen nog lang niet terugkeren), dus lijnen en hekken zijn bij dit ras een noodzaak. In tegenstelling tot de meeste geurhonden heeft de Hamiltonstovare een extreem hoge prooidrift voor zowel geur als zicht. Ze kunnen uitstekende coursing-honden zijn. Thuis zijn ze een luie, onderhoudsarme hond die zelden werpt. Ze zijn erg gemotiveerd voor eten en kunnen ondanks hun koppigheid gemakkelijk te trainen zijn, maar hogere competitieve gehoorzaamheidsniveaus zijn meestal geen optie. Het enige grote probleem bij dit ras is toegankelijkheid; er is maar één fokker van Hamiltonstovare in Nederland.
Voeding Hamiltonstövare
Hamiltons zijn een koud weerras en doen het niet goed met bepaalde graanbronnen, dus een graanvrij dieet wordt aanbevolen. Ze hebben meestal geen last van voedselallergieën, dus zolang ze op een graanvrij dieet worden gehouden, zullen ze gedijen. Werken met uw dierenarts en / of fokker is de beste manier om de frequentie van maaltijden als puppy te bepalen en het beste dieet voor volwassenen om zijn levensduur te verlengen. Er moet te allen tijde schoon, vers water beschikbaar zijn.
Uiterlijke verzorging
Hamiltons hebben weinig verzorging nodig en zijn gemakkelijk schoon te houden. Het zijn seizoensschudders die in het voor- en najaar slechts laag tot matig afstoten. Hamiltonstovare kwijlt ook niet en heeft zelden een hondengeur. Een keer per maand een bad en goede nagel- en tandverzorging zijn alles wat nodig is om ze er op hun best uit te laten zien.
asw909 / Flickr.com
Geschiedenis Hamiltonstövare
Ook bekend als een Hamilton-hond, wordt de Hamiltonstövare zeer gewaardeerd in Zweden, hoewel ze elders in de wereld een veel minder bekend ras zijn. Er is zeer weinig informatie over het ras en de man die de Hamilton heeft ontwikkeld. Met dit gezegd, ze zijn niet inheems in Zweden omdat ze uit andere Europese landen zijn geïmporteerd uit een Noord-Duitse provincie die bekend staat als Sleeswijk-Holstein, die op een bepaald moment in de geschiedenis namelijk 1480 tot 1860 een regio van Denemarken was.
Als zodanig zijn Duitse honden de afstammelingen van deze kortbenige honden met lange oren die Leithunde werden genoemd. Er zijn verslagen van de honden in een boek geschreven door Gaston Phoebus tijdens de 14e eeuw genaamd Le Livre de Chasse, wat vertaald betekent “Het boek van de jacht”. Ze stonden bekend als Leithunde omdat deze honden door hun handlers lang aan de lijn werden gehouden terwijl ze hun prooi opspoorden.
Koning Karl XII bezat deze honden tijdens zijn bewind dat duurde van 1682 tot 1718 en tot het einde van de 18e eeuw mochten alleen de koninklijke familie en de adel met deze honden jagen. Hierna konden boeren en de arme Zweedse mensen met honden jagen en als zodanig ontwikkelde elke regio van het land zijn eigen versies van wat Stövar werd genoemd, wat betekende dat er in die tijd veel verschillende soorten honden waren. Dit resulteerde in het opstellen van een rasstandaard voor de Svenske Stövare, een soort hond die was ontwikkeld door Engelse Foxhounds en Harriers in de mix te introduceren door ze te kruisen met Duitse honden.
Zweden
Duitse honden werden voor het eerst geïntroduceerd in Zweden door Baron von Greiff, de Royal Gamekeeper, waarvan er 2 werden overgenomen door de Baron de Geer af Leufsta. De man die de honden naar de baron moest brengen, hield ze echter een tijdje en fokte er uit om twee beroemde lijnen te creëren, namelijk de Filholmer en de Säby-Ängsö. Het was in deze tijd in de geschiedenis dat graaf Hamilton betrokken raakte bij de ontwikkeling van het ras en in de daaropvolgende jaren een fokprogramma opstelde om zijn eigen bloedlijn te ontwikkelen, waarbij sommige mensen dachten dat zijn honden van zowel een Engelse als een Schotse afkomst waren.
Met dit gezegd, er zijn mensen die geloven dat de graaf andere honden gebruikte om zijn bloedlijn te ontwikkelen, waaronder Finnentroper-Olper-honden en verschillende Zwitserse honden. Tegen 1921 introduceerde hij Harriers en Foxhounds in zijn fokprogramma en in die tijd stonden zijn honden bekend als Hamilton Stövare A Class. In de daaropvolgende jaren werd het echter moeilijk om onderscheid te maken tussen de twee “typen” en als zodanig werd in 1933 besloten ze allemaal in dezelfde categorie onder te brengen, en ze Hamiltonstövare te noemen. Kruisingen werden echter tot 1952 nog steeds geregistreerd in het stamboek van het ras, op welk moment het boek werd beëindigd.
Temperament Hamiltonstövare
De Hamiltonstövare is een gelijkmatig gehumeurde hond en een geweldige metgezel, maar alleen als ze de juiste hoeveelheid beweging en voldoende mentale stimulatie krijgen om goed afgeronde karakters te zijn. Hun jachtinstinct blijft uitzonderlijk sterk, zelfs in een thuisomgeving en als zodanig doen ze het veel beter met mensen die in het land wonen en een actief buitenleven leiden. Omdat ze een sterke band met hun eigenaren vormen, houdt de Hamilton er niet van om voor langere tijd alleen te blijven, wat ertoe kan leiden dat ze ongewenst en destructief gedrag ontwikkelen. Als zodanig doen ze het beter in huishoudens waar één persoon meestal thuis blijft als alle anderen het huis uit zijn.
Deze knappe honden zijn niet de beste keuze voor beginnende eigenaren, omdat ze moeten worden gesocialiseerd, getraind en behandeld door mensen die bekend zijn met de specifieke behoeften van dit type energieke, intelligente hond en een hond met zo’n hoge prooidrift . Ze hebben een enorme hoeveelheid uithoudingsvermogen en zullen, indien toegestaan, urenlang hun neus volgen. Als zodanig moeten ze een enorme hoeveelheid dagelijkse lichaamsbeweging krijgen, waaronder het verwennen van deze honden met datgene waar ze het beste in zijn – namelijk jagen.
Soms agressief
Ze hebben de neiging een beetje op hun hoede te zijn voor mensen die ze niet kennen, maar zelden zou een Hamilton agressief gedrag vertonen tegenover een vreemde, en liever afstand houden totdat ze een persoon leren kennen. Met dit gezegd, staat de Hamilton van nature bekend als een betrouwbare en betrouwbare hond, daarom maken ze goede huisdieren in huishoudens waar de kinderen iets ouder zijn en daarom weten hoe ze zich moeten gedragen rond honden.
Ze staan bekend als vrij sociale honden en zijn gefokt om in paren te werken, zolang een Hamilton van jongs af aan goed gesocialiseerd is, kunnen ze over het algemeen goed overweg met andere honden. Het kan niet sterk genoeg worden benadrukt hoe belangrijk het is om een Hamilton-puppy zo vroeg mogelijk te socialiseren, zodat ze opgroeien tot meer zelfverzekerde en betrouwbare volwassen honden.
Oefeningen
Hamiltonstovare is een actief ras, maar ze hebben wel een uit-schakelaar. Ze zijn klaar om de bank de ene dag op te warmen en de volgende dag een wandeling van 15 kilometer te maken. Dagelijks hebben ze minimaal 20 minuten vrije loop buiten nodig en ook iets om hun geest te stimuleren. Ze zijn een zeer intelligent ras dat gedijt door bij hun mensen te zijn en dingen te doen die hun mensen gelukkig maken. Het zijn honden en zullen hun neus volgen, dus een veilig omheinde tuin wordt aanbevolen.
Een jonge Hamiltonstövare opvoeden
Hamiltonstovare is een zeer opmerkzaam ras en is dol op hun mensen. Ze zijn uitstekende hulphonden, vooral voor medische waarschuwingen en psychologische waarschuwingen. Het zijn ook geweldige familiehonden en kunnen over het algemeen goed overweg met alles en iedereen. Hamiltons hebben echter een hoge prooidrift, dus ze zijn misschien niet de beste hond voor huizen met knaagdieren of zelfs sommige katten als huisdier. Ze zijn zeer gemotiveerd voor eten en gemakkelijk te trainen om zo ongeveer alles te doen.