De Schnoodle is een kruising tussen een Dwergschnauzer en een Poedel. Schnoodles zijn charmant, grappig en slim, en hun alert karakter – dankzij die dubbele dosis Schnauzer en Poedel-attentie – maakt ze uitstekende waakhonden. Het zijn kleine honden en hebben meestal een krullende vacht die regelmatig moet worden geknipt.

Inhoudsopgave:

• Kenmerken van de Schnoodle
• Verzorging
• Geschiedenis van de Schnoodle
• Eigenschappen Schnoodle
• Gezondheid

Kenmerken van de Schnoodle

De Schnoodle is een poedel kruising die je hart en huis openen voor een kruising is als het openen van een prachtig verpakt pakket op je verjaardag: je weet nooit wat er in gaat zitten. Er wordt vaak aangenomen dat een kruising het beste van twee of meer rassen combineert, maar genetica werkt niet altijd op die manier. De manier waarop genen zich combineren en tot expressie brengen, is niet altijd onderworpen aan de controle van een fokker, en al helemaal niet wanneer twee verschillende rassen worden gekruist. Dat is iets om in gedachten te houden voordat u veel geld neerlegt voor een hond waarvan u zeker weet dat deze hypoallergeen of gezonder zal zijn dan een rasechte.

De Schnoodle, een kruising tussen een Dwergschnauzer en een Dwerg poedel, is een charmeur. Op zijn best combineert hij de intelligentie van zowel de Dwergschnauzer als de Poedel , plus de durf van de Schnauzer en de vriendelijkheid en, ja, soms de ijdelheid van de Poedel. Hij is meestal een kleine hond, met een gewichtsbereik van 10 tot 20 pond. Doe je huiswerk voordat je een van deze schattige kleine honden koopt, en je wordt goed beloond met een heerlijk grappige hond.

Beide rassen die zijn gebruikt om de Schnoodle te maken, zijn slim en leren snel. Begin vroeg met socialisatie en training en gebruik positieve versterkingstechnieken zoals prijzen, spelen en voedselbeloningen.

Verzorging

Schnoodles kunnen verschillende soorten vacht hebben, variërend van krullend tot recht tot draadachtig, afhankelijk van welke genen ze erven, maar de meeste hebben een krullende of golvende vacht. Een vacht van Schnoodle ziet er op zijn best uit met professionele verzorging elke vier tot zes weken, en hij moet om de paar dagen worden geborsteld of gekamd om matten of klitten te voorkomen, evenals regelmatig baden tussen afspraken met de groomer.

Schnoodles behoren tot de rassen die gewoonlijk roodbruine traanvlekken onder hun ogen ontwikkelen. Je kunt het beste elke dag het gezicht wassen, voorzichtig onder de ogen vegen, om vlekken te voorkomen.

Je Schnoodle heeft geen bikinilijn nodig, maar je moet het genitale gebied trimmen voor netheid of de groomer de onderbuik laten scheren. Dit voorkomt dat urine vlekken op en op de vacht krijgt en dat de ontlasting vast komt te zitten in het haar rond de anus.

Knip bovendien zijn nagels elke week of twee, houd zijn oren schoon en droog en poets zijn tanden regelmatig – dagelijks indien mogelijk met een door de dierenarts goedgekeurde tandpasta voor huisdieren. Kleine honden zijn vooral gevoelig voor parodontitis. Begin met het verzorgen van je Schnoodle terwijl hij een puppy is, zodat hij leert deze gewillig te accepteren.

Geschiedenis van de Schnoodle

Mensen kruisen al duizenden jaren soorten honden in een poging een bepaald uiterlijk, temperament of werkvermogen te bereiken. Dat is het aantal bekende raszuivere honden, waaronder de Affenpinscher , Australian Shepherd , Black Russian Terrier , Brussels Griffon , Doberman Pinscher , German Wirehaired Pointer , Leonberger en meer, zijn oorspronkelijk begonnen.

Maar het steeds opnieuw kruisen van twee rassen maakt geen ras. Een ras is een groep dieren die afstammen van gemeenschappelijke voorouders. Ze zijn zichtbaar vergelijkbaar in de meeste kenmerken. Om consistentie in uiterlijk, grootte en temperament te bereiken, moeten fokkers de puppy’s selecteren met de eigenschappen die ze willen en deze over meerdere generaties fokken om de eigenschappen vast te leggen.

Kruisingen zoals de Schnoodle zijn altijd gefokt, maar ze zijn vooral populair geworden in de afgelopen tien of twintig jaar omdat mensen honden zoeken die verschillen van de dagelijkse Dwergschnauzer of Poedel of waarvan ze denken dat ze bepaalde aantrekkelijke kenmerken hebben. Er wordt bijvoorbeeld vaak beweerd (ten onrechte trouwens) dat kruisingen minder gezondheidsproblemen hebben of de beste eigenschappen van elk ras zullen hebben.

Eigenschappen Schnoodle

Temperament wordt deels beïnvloed door overerving en deels door omgeving, dus het kan variabel zijn. Het temperament van een Schnoodle hangt af van verschillende dingen, waaronder het temperament van zijn ouders, vooral de moeder, die eerder het gedrag van een puppy beïnvloedt; de hoeveelheid socialisatie die hij ontvangt; en de specifieke genen die hij erft. Zowel dwergschnauzers als poedels zijn meestal vriendelijk en extravert, hoewel dwergschnauzers over het algemeen meer beschermend zijn dan speelgoed of miniatuurpoedels.

Hoe uw puppy uitpakt, hangt af van het genetische geluk van de loting, wat hij leert van zijn moeder en nestgenoten en de hoeveelheid socialisatie die hij krijgt voor en nadat hij naar zijn nieuwe huis gaat. Puppy’s mogen niet verlegen of agressief zijn. Zeg nee, bedankt als de ouders van een puppy je niet laten benaderen, van je wegrennen of naar je grommen, of als puppy’s een van die dingen doen.

Train je Schnoodle met positieve versterkingstechnieken en laat hem zien wat je leuk vindt door hem te belonen met lof, spel en lekkernijen. Hij zal graag leren als je kunt laten zien wat er voor hem in zit.

Gezondheid

Ren, loop niet, van een fokker die geen gezondheidsgarantie op puppy’s biedt, die u vertelt dat de Schnoodle 100 procent gezond is en geen bekende problemen heeft, of die u vertelt dat haar puppy’s geïsoleerd zijn van het grootste deel van het huishouden om gezondheidsredenen. Een gerenommeerde fokker zal eerlijk en open zijn over gezondheidsproblemen in de Schnoodle en de incidentie waarmee ze in haar lijnen voorkomen.

Schnoodles kunnen vatbaar zijn voor de gezondheidsproblemen van zowel de Dwergschnauzer als de Toy Poodle , maar er is ook een kans dat de genetische diversiteit die wordt geïntroduceerd door het mengen van twee rassen, de kans verkleint om bepaalde erfelijke ziekten te ontwikkelen. De aard van genetische variatie maakt dit moeilijk te voorspellen voor een gemengd ras hond. Raadpleeg de rasgidsen over dwergschnauzers en speelgoedpoedels voor een overzicht van enkele van de erfelijke ziekten die bij deze twee rassen zijn gemeld.